Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010 Ξεπέρασαν τις εξακόσιες χιλιάδες οι επισήμως καταγεγραμμένοι άνεργοι στην πατρίδα μας. Και οι προοπτικές για τους μήνες που έρχονται είναι ακόμη... χειρότερες. Αν μάλιστα υλοποιηθούν τα σχέδια για δραστικές -και πράγματι αναγκαίες- περικοπές στις περίφημες ΔΕΚΟ, χωρίς κάποιοι να βάλουν νερό στο κρασί τους, δεν θα εκπλαγώ αν του χρόνου τέτοιον καιρό μιλάμε για ένα εκατομμύριο επισήμως καταγεγραμμένους ανέργους.
Διότι αν κάποιοι βολεμένοι δεν αποδεχτούν μείωση των πραγματικών αποδοχών τους με περικοπή διαφόρων επιδομάτων, θεσμοθετημένων «πλαστών υπερωριών» και «υπερωριών» ...της πλάκας, το μόνο που θα απομένει θα είναι οι απολύσεις.
Βλέπετε βρισκόμαστε ανάμεσα σε δύο συμπληγάδες. Από τη μια έχουμε την απόλυτη κυριαρχία του αμερικάνικου τρόπου σκέψης ως προς την πορεία της οικονομίας μας, που θεωρεί πανάκεια την πλήρη παραίτηση του κράτους από τον παρεμβατικό του ρόλο μέσω κρατικών επιχειρήσεων. Και από την άλλη μια κακομαθημένη, από όλα τα κόμματα, γενιά εργατοπατέρων, που αποδεικνύεται ανίκανη να κατανοήσει και να διαχειριστή την ελληνική κρίση.
Οι νεοφώτιστοι του αμερικάνικου τρόπου σκέψης και του αντίστοιχου οικονομικού μοντέλου, δεν βλέπουν πέρα από την μύτη τους ή πέρα από εκεί που τους επιτρέπει η τρόικα. Μπορεί για παράδειγμα να γνωρίζουν και να θαυμάζουν τα επιτεύγματα της οικονομίας της Νότιας Κορέας, όπου το κατά κεφαλήν εισόδημα, από 60 ευρώ έφτασε τα 14.000. Αλλά να θεωρούν ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα της εφαρμογής ενός άκρατου καπιταλιστικού προτύπου «Made in USA».
Αν έψαχναν λίγο περισσότερο θα ανακάλυπταν ότι το θαύμα στηρίχτηκε εν πολλοίς σε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα κρατικών επενδύσεων στις υποδομές, που έδωσε δουλειά και εισόδημα, παράλληλα με την δημιουργία κρατικών επιχειρήσεων, που όμως δεν χρησιμοποιήθηκαν για διορισμούς αργόσχολων ημετέρων, των εκάστοτε «δικών μας παιδιών».
Όσο δεν κατανοείται ότι οι δημόσιες επενδύσεις είναι εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης και αντί να αυξάνονται μειώνονται, τόσο χειρότερα θα πηγαίνουνε. Άλλωστε γιατί να τρέχουμε στην Άπω Ανατολή για διδάγματα; Έχουμε εδώ το δικό μας παρελθόν.
Πως αναπτύχθηκε ο τουρισμό μας; Πότε έκανε τα πρώτα του μεγάλα ανοίγματα; Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έκανε κρατικές επενδύσεις δημιουργώντας τα «Ξενία», το Μοντ Παρνές, αλλά και συνοδευτικά έργα υποδομής, όπως η διάνοιξη της πρώτης εθνικής οδού ή της παραλιακής του Σουνίου κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου