Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010
Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι πολλές από τις διατάξεις του περιβόητου Μνημονίου πλήττουν ευθέως ζωτικής σημασίας.. περιουσιακά και κοινωνικά δικαιώματα Ελλήνων πολιτών ρητώς προστατευόμενα από το Σύνταγμα.
Δεν χωρεί επίσης αμφιβολία ότι αυτό τούτο το Μνημόνιο, ως διεθνής συνθήκη, καθώς και όλα τα παρακολουθήματα και παραρτήματά του κυρώθηκαν κατά παράβαση του Συντάγματος, δηλαδή χωρίς την απαιτούμενη και προβλεπόμενη πλειοψηφία των 3/5 του όλου αριθμού των βουλευτών, η οποία ρητώς ορίζεται στην διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 28 του Συντάγματος. Επίσης, παραβιάστηκε το άρθρο 36 του Συντάγματος με την ανεπίτρεπτη εκχώρηση δικαιωμάτων της Βουλής στον Υπουργό των Οικονομικών.
Με την εφαρμογή του Μνημονίου επέρχονται και πολλές άλλες συνέπειες στην ελληνική έννομη τάξη με τις οποίες κλονίζεται η ασφάλεια του δικαίου, η οποία ασφάλεια δικαίου αποτελεί το κρηπίδωμα μιας ευνομούμενης κοινωνίας.
Tο ορθώς νομοθετείν συνέχεται αρρήκτως με την εγγύτητα, τη σχέση με την έννοια του δικαίου σε συγκεκριμένη στιγμή σε συνδυασμό με την κρατούσα στη δεδομένη εποχή κοινωνική ηθική. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, του μνημονίου, το «νομοθετείν» πόρρω αφίσταται από αυτή την ηθική και δικαϊκή αρχή. Να είναι αυτό συνέπεια μιας αμβλυμμένης περί δικαίου συνείδησης; Γιατί είναι δεδομένο ότι όσο αμβλυμμένη, ως προς την έννοια του δικαίου, είναι η συνείδηση, τόσο αφίσταται από τον πυρήνα της.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, θεσμικός θεματοφύλακας της νομιμότητας αλλά και των δημοκρατικών αξιών υπερασπιστής, συνεπικουρούμενος από πλειάδα καθηγητών της νομικής επιστήμης, συνταγματολόγων και όχι μόνο, κίνησε, ως είχε χρέος, την διαδικασία προσβολής αυτού του νομοσχεδίου, που αλλού; Ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης.
Σε αυτήν τη διαδικασία προσέφυγαν και πολλοί από τους έχοντες έννομο συμφέρον πολίτες αλλά και συλλογικοί φορείς των οποίων θίγονται έννομα αγαθά. Πιστεύουμε δε ότι την οδό της διεκδίκησης και αποκατάστασης πληγέντων δικαιωμάτων θα ακολουθήσουν και άλλοι. Έχουν κάθε δικαίωμα να προσφύγουν στην Ελληνική Δικαιοσύνη.
Παρατηρούμε, όμως, τις τελευταίες ημέρες διάφορα δημοσιεύματα σε «έγκυρα» και «έγκριτα» μέσα ενημέρωσης με τα οποία επιχειρείται να υπονομευτεί αυτό το δικαίωμα στο όνομα της οικονομικής σταθερότητας και ταυτόχρονα να επηρεασθεί η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης στην άσκηση των καθηκόντων της και να εκτραπεί από την κατά το Σύνταγμα κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της. Τα δημοσιεύματα αυτά, σε ορισμένες περιπτώσεις, παίρνουν χαρακτήρα ανεπίτρεπτης παρέμβασης, γιατί ποια άλλη έννοια έχει η διατύπωση ότι «πρέπει να σκεφθεί η δικαιοσύνη τι θα συμβεί αν γίνουν δεκτές οι προσφυγές», επικαλούμενα εν κατακλείδι τον μπαμπούλα της καταστροφής και της χρεοκοπίας.
Στο όνομα της υπηρέτησης οικονομικών ολιγαρχικών συμφερόντων που υπηρετεί το Μνημόνιο, αγνοούν οι γραφίδες αυτού του τύπου την έννοια του δικαίου, την περί αυτού αίσθηση του λαού, τη νομιμότητα ως πλαίσιο προστασίας έννομων αγαθών και ως λειτουργία της κοινωνικής ισορροπίας. Καλούν, δηλαδή, τη δικαιοσύνη να τεθεί στην υπηρεσία της σκοπιμότητας γιατί τι άλλο εννοούν όταν παρομοιάζουν την οικονομική κρίση με έκτακτες περιστάσεις κατά τις οποίες λειτουργούσε η εξαιρετική, η έκτακτη δικαιοσύνη; Πού έχει φτάσει η άμβλυνση των συνειδήσεων αυτών των γραφίδων;
Απέναντι σε αυτή την ενορχηστρωμένη εκστρατεία εκφοβισμού, και αποπροσανατολισμού της δικαιοσύνης, η οποία, φοβούμαστε, ότι θα εκταθεί, η ευθύνη των θεσμικών οργάνων, όπως οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, είναι άμεση και επιτακτική. Οφείλουν να στηρίξουν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την αυτονομία και το κύρος της. Την ευθύνη για την έξοδο από την οικονομική κρίση να την αναλάβουν εκείνοι που διαχρονικά την δημιούργησαν. Η Δικαιοσύνη οφείλει να κάνει, και είμαστε σίγουροι ότι θα κάνει, το κατά το Σύνταγμα καθήκον της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου