Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010
Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού
Η ασφυξία που προκαλεί το νοσηρό κλίμα στην κεντρική πολιτική σκηνή, η δυσοίωνη πρόβλεψη για την.. πολιτική επιβίωση πολλών κομματικών στελεχών στο άμεσο μέλλον, κάνει πολλά από αυτά (υπουργούς, βουλευτές και άλλα στελέχη της κεντρικής σκηνής) να αναζητούν διέξοδο και στάδιο δόξης για σταδιοδρόμηση στον Καλλικράτη (Δήμους και Περιφέρειες) των οποίων οι ενισχυμένες αρμοδιότητες και οι αποκεντρωμένοι πόροι λειτουργούν ελκυστικά.
Η ιδιοκτησιακή αντίληψη που κυριαρχεί στο δημόσιο βίο για κάθε μορφής εξουσία, σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα για την απώλεια κεκτημένων, οδηγεί στην αναζήτηση νέων ρόλων από τα κομματικά στελέχη. Πολλά εξ αυτών, απαξιωμένα πολιτικά και ηθικά και αποδεδειγμένα αποτυχημένα, επιζητούν το κομματικό χρίσμα για την κομματική κηδεμόνευση της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
Αν, κατά το Σύνταγμα η αυτοδιοίκηση είναι ακηδεμόνευτη, αυτόνομη και ανεξάρτητη (διοικητικά, λειτουργικά, πολιτικά), τα κόμματα την θέλουν υπό την κηδεμονία τους. Δεν είναι γι’αυτά αυτοδιοίκηση, αλλά ετεροδιοίκηση.
Αυτήν την ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχουν τα κόμματα είναι η ώρα ο λαός, οι τοπικές κοινωνίες να την αποκρούσουν έμπρακτα μέσα από δικές τους πρωτοβουλίες, δηλαδή μέσα από κινήσεις ελεύθερων πολιτών σε δημοτικό και περιφερειακό επίπεδο. Είναι η ώρα τους κομματικούς εκπροσώπους, που θα τολμήσουν στο όνομα φθαρμένων κομμάτων και αντιλήψεων να ζητήσουν την ψήφο τους για να τους σώσουν, να τους αντιμετωπίσουν με τον τρόπο που εκείνοι ξέρουν. Γιατί πρέπει επιτέλους να γίνει συνείδηση σε όλους και πρώτα στους κομματικούς αρμοστές ότι:
α) Η Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση είναι θεσμός πρωτογενούς λαϊκής εξουσίας και ένας τέτοιος θεσμός δε μπορεί ούτε να ποδηγετείται ούτε να χειραγωγείται από κανέναν. Είναι θεσμός βαθύτατα πολιτικός, αλλά και αυτοτελής, αυτόνομος και αυτοδιοικούμενος, άρα θεσμός αυτοπροσδιοριζόμενος.
β) Η Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση είναι απόλυτα ώριμη, είναι αποκεντρωμένη οντότητα εξουσίας, η οποία πρέπει να έχει δική της βούληση και ανεπηρέαστη δράση για την άσκηση πολιτικής σε σημαντικούς τομείς του δημοτικού βίου. Διαχειρίζεται δημόσιους και δημοτικούς πόρους, εφαρμόζει πρόγραμμα με στόχο την οικονομική, κοινωνική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη στο χώρο της δικαιοδοσίας της, υπόκειται στον κοινωνικό έλεγχο και λογοδοτεί στο λαό που την εκλέγει.
γ) Οι τοπικές κοινωνίες έχουν απεριόριστο δικαίωμα να επιλέγουν ακηδεμόνευτα τους τοπικούς εκπροσώπους τους, οι δε πολίτες έχουν επίσης δικαίωμα να διεκδικούν με ίσους όρους την τιμή να διοικήσουν τις τοπικές κοινωνίες.
δ) Η επιλογή υποψηφίων με στενά κομματικά κριτήρια αναιρεί, στην ουσία, το απόλυτο δημοκρατικό δικαίωμα δημιουργίας αυτοδιοικητικών σχημάτων από στελέχη που θα προέρχονται από τις δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας, με κριτήρια την ικανότητα, την εντιμότητα, την εργατικότητα και την κοινωνική καταξίωση. Γιατί τα κριτήρια αυτά δεν είναι μονοπωλιακά προϊόντα κανενός κόμματος, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας.
ε) Η αντιμετώπιση των τοπικών προβλημάτων χρειάζεται τη γνώση, τον ζήλο, τη συλλογική προσπάθεια, την κοινή δράση και όλα αυτά απαιτούν την υπέρβαση των στενών κομματικών ορίων, τα οποία πολλές φορές λειτουργούν ανασχετικά για τη λύση των προβλημάτων.
στ) Δυνάμεις οι οποίες ευφορούνται από αυτές τις γενικές αρχές υπάρχουν εν αφθονία σε κάθε τοπική κοινωνία και μπορούν χάριν του κοινού τοπικού συμφέροντος να συνυπάρξουν και να συμπράξουν σε κοινή δημοτική δράση με γνώμονα το συμφέρον της τοπικής κοινωνίας.
Αυτές τις δυνάμεις με αξιοκρατικά κριτήρια οφείλουν να στηρίξουν τα κόμματα και όχι να δίνουν χρίσματα και ευλογίες στους εκλεκτούς τους. Και για να γίνουμε σαφείς, άλλο το χρίσμα των ημετέρων και άλλο η στήριξη των αξίων.
Οι επερχόμενες εκλογές στην αυτοδιοίκηση (περιφερειακή και τοπική) αποτελούν τη μεγάλη και μοναδική ευκαιρία για μεγάλες συλλογικές και μαζικές πρωτοβουλίες σε κάθε περιοχή από ελεύθερους πολίτες για τη δημιουργία σχημάτων ακηδεμόνευτων, για τη δημιουργία ανεξάρτητων ριζοσπαστικών αυτοδιοικητικών κινημάτων με γνώμονα το συμφέρον της κάθε τοπικής κοινωνίας. Για μια πραγματική τοπική αυτοδιοίκηση χωρίς κηδεμόνες.
Υ.Γ. έχουν συνειδητοποιήσει οι ηγεσίες των κομμάτων, ιδιαίτερα εκείνες των κομμάτων εξουσίας, ότι στις σημερινές συνθήκες το όποιο χρίσμα είναι ενδεχόμενο να γίνει μπούμερανγκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου