Ακούσαμε τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Ε, δεν ήταν και του θανατά, αφού περιμέναμε κάτι πολύ χειρότερο. Μας άφησαν τουλάχιστον κάτι ψιλά για έξοδα κηδείας, εάν ..και όταν βγούμε απ’την κρίση.
***
Μεγάλος ζημιωμένος ο δημόσιος τομέας που καλείται να επιστρέψει όχι βέβαια όσα έκλεψε αλλά όσα προσπορίσθηκε όλα αυτά τα χρόνια με εργαλείο τη συνδικαλιστική δράση.
***
Και για να το ξεκαθαρίσω για μια ακόμη φορά και είναι προσωπική μου άποψη, οι πραγματικοί μισθοί του δημοσίου θα’πρεπε να είναι στο ύψος των μισθών του ιδιωτικού τομέα, αυτές είναι οι πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας.
***
Νομίζω ότι πέσαμε πολύ μαλακά και ίσως για πρώτη φορά το ΔΝΤ έδειξε ένα πρόσωπο πολύ πιο διαφορετικό απ’οσα η ιστορική του διαδρομή του καταγράφει.
***
Τίθεται βέβαια σε ισχύ το μόνιμο ρεφραίν ποτά-τσιγάρα-καύσιμα, έμμεσοι φόροι, ανηλεείς και άδικοι που πλήττουν τα μικρο-εισοδήματα και βεβαίως ο ΦΠΑ στα κάγκελα.
***
Και θα ήταν ευχής έργο, να απορροφηθεί ο ΦΠΑ και πάλι απ’ τις επιχειρήσεις, γιατί η ακρίβεια είναι η άλλη ανοιχτή πληγή της χώρας μετά το δημόσιο.
***
Όσο για τα δώρα στον ιδιωτικό τομέα θα’πρεπε να βρεθεί μια άλλη φόρμουλα, χωρίς να θίγεται το εισόδημα αλλά και να μην αποθαρρύνονται οι επενδύσεις.
***
Ο πρωθυπουργός σφράγισε τα μέτρα με μια κρίσιμη και σπουδαία φράση. Δεν τον ενδιαφέρει η δεύτερη θητεία αλλά επιθυμεί όταν παραδώσει τη σκυτάλη η Ελλάδα να μην είναι χρεοκοπημένη αλλά αναγεννημένη.
***
Ίσως να μην φτάναμε ποτέ στο σημείο που φτάσαμε, αν το εκλογικό σύστημα της χώρας προέβλεπε μια και μόνο πενταετή θητεία πρωθυπουργού και δεν λειτουργούσε υπό το κράτος πανικού για επανεκλογή.
***
Ίσως το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και στην τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου το άγχος της επανεκλογής ανοίγει τις πόρτες για διορισμούς και ρουσφέτια αλλά και για αλόγιστες δαπάνες με συνέπεια να υπερχρεώνονται οι δήμοι.
***
Συνελόντι ειπείν, που έλεγαν κάποτε, μάλλον ήρθε η ώρα της επανίδρυσης του κράτους μετά το ατυχές πείραμα Κωστάκη, ήρθε η ώρα ν’αλλάξουν όλα και πρώτα-πρώτα η νοοτροπία μας.
***
Ο μέσος πολίτης παρόλο που αισθάνεται για μια ακόμη φορά την άνιση κατανομή βαρών, ότι εκχωρεί μέρος της ευημερίας του, ότι βαθαίνει η φτώχεια του, συστοιχίζεται και οριακά ανέχεται.
***
Η δικαίωση γι’αυτόν θα ήταν η τιμωρία των ενόχων. Και το απαιτεί, όχι από εκδίκηση αλλά προς γνώση και παραδειγματισμό όλων των επίδοξων λαμόγιων.(τοπικη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου