ΚΥΡΙΑΚΗ 18-4-2010
Τoυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
Με τα όπλα ποτέ δεν μου άρεσαν. Ούτε καν σαν αστείο. Δηλαδή ακόμη και αν άκουγα για χιλιοστή φορά το ανέκδοτο με τον Κωστάκη και τη... Ζίνα («είμαι η Ζίνα, είμαι η Ζίνα, έχω σπαθί» κ.λπ.) πολύ δύσκολα θα έσκαγα χαμόγελο. Διότι το όπλο είναι όπλο. Αστεία δεν ....κάνεις. Ακόμη και άδειο να είναι, τη ζημιά μπορεί να την κάνει. Πολύ περισσότερο όταν «είναι γεμάτο». Και «πάνω στο τραπέζι»- παρεμπιπτόντως, ποιος έβαλε στο στόμα του Γιώργου αυτήν την ανοησία να τη λέει και να την ξαναλέει, λες και πρόκειται για τεράστια εξυπνάδα, ειλικρινά δεν έχω καταλάβει. Επειτα είναι και το άλλο: κινδυνεύεις να πας περίπατο (για να μην πω τίποτε άλλο) επειδή ενώ το όπλο είναι γεμάτο και πάνω στο τραπέζι, ο άλλος που θεωρητικά απειλείς σού βγάζει τη γλώσσα. Γιατί αν δεν το έχετε καταλάβει, οι άθλιοι μάς βγάζουν τη γλώσσα, ενώ το όπλο το βλέπουν και ξέρουν ότι είναι γεμάτο σφαίρες- ο Γιώργος με τα χεράκια του το όπλισε...
Κρεμασμένοι από τη Ρηνανία- Βεστφαλία
Οπλα, και παραμύθια. Εδώ το πράγμα φωνάζει από μακριά ότι αν δεν γίνουν αυτές οι εκλογές στη Γερμανία, στο κρατίδιο της ΡηνανίαςΒεστφαλίας, η Μέρκελ, δεν πρόκειται να πει το «ναι» στον μηχανισμό στήριξης, άρα και στην παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα. Κι επίσης η γυναίκα (γυναίκα τώρα, μια κουβέντα είναι) είναι φανερό ότι παίζει σκληρό κατενάτσιο, αν με πιάνεις αναγνώστη μου- διότι πρόκειται περί όρου ποδοσφαιρικού και δη ιταλικού. Αμυνα, σκληρή άμυνα, που θά ΄λεγες και στα ελληνικά, αλλά δεν το λες, γιατί πάντα την είχες μια τάση να σε γοητεύουν τα ξένα πράγματα, οι όροι, οι συμπεριφορές, το στυλ κ.λπ. κι έτσι σου κόλλησε το γκρίκλις, να γράφεις δηλαδή ελληνοαγγλικά συντετμημένα με λατινικούς χαρακτήρες! Σου λέει, αυτοί θέλουν τα λεφτά, αλλά εγώ θέλω τις ψήφους στις 10 Μαΐου. Δεν θα μου το χαλάσουν το μαγαζί αυτοί οι άχρηστοι, τεμπέληδες, γλεντοκόποι (και όσα άλλα «ωραία» μάς προσάπτουν οι Γερμανοί), που έμαθαν να ζουν πλουσιοπάροχα, με δανεικά, και τώρα τους κακοφαίνεται. Να ψοφήσουν, να μάθουν. Γιαβόλ μάινε Κάντσλεριν...
Πληρώσαμε τη Μέρκελ ακριβά
«Μάλιστα κυρία καγκελάριέ μου», σημαίνει το προηγούμενο- άλλη μια απόδειξη του παιδευτικού χαρακτήρα της στήλης- πλην όμως αυτό ετέθη χάριν αστεϊσμού. Διότι προφανώς δεν είναι το σοβαρό αυτό. Το σοβαρό είναι το πόσο μας κοστίζουν αυτές οι διαολοεκλογές. Οι δικές τους εκλογές, κοστίζουν σ΄ εμάς; Ε, ναι, τι σου λέω τόση ώρα; Δεν θέλω να σου χαλάσω τη διάθεση, αλλά όχι μόνο κοστίζουν αλλά κοστίζουν και ακριβά- τρομακτικά ακριβά. Και μπορεί να αποτιμηθεί κιόλας το κόστος τους. Διότι, πρόσεξέ με εδώ σε παρακαλώ να μη χάσεις την ουσία, αν η Γερμανία είχε πει το Ο.Κ. από την αρχή για τον μηχανισμό στήριξης, και είχε πει και «εντάξει παιδιά» ήδη από τις αρχές του χρόνου που ψαχνόμασταν και τρώγαμε τις καρπαζιές τη μια μετά την άλλη, τα spreads δεν θα ήταν στον Θεό, και ο δανεισμός της χώρας θα γινόταν με λογικά επιτόκια. Λογικά λέμε, και όχι με επιτόκια επιπέδου τοκογλύφου στην Ομόνοια, που για να στο δώσει το δάνειο σου παίρνει επίσης ενέχυρο ό,τι χρυσά σού άφησε η μανούλα σου και επιπλέον και κάνα χρυσό δόντι - απομεινάρι μιας εποχής που τα χρυσά δόντια ήταν τρέντι! Η ισορροπία του Γιώργου
Τώρα άλλα πράγματα είναι τρέντι στα δόντια- λόγου χάρη ένα διαμαντάκι- αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας τώρα είναι το αν και πώς θα τη γλιτώσουμε από αυτήν τη δίνη στην οποία έχουμε βρεθεί και η οποία μοιάζει με τον γύρο του θανάτου. Το θυμάσαι τον «γύρο του θανάτου» αναγνώστη μου; Ενα ξύλινο βαρέλι ήταν και μέσα του έτρεχαν δαιμονισμένα κάτι κασκαντέρ μοτοσυκλετιστές γύρω γύρω, κάνοντας διάφορα ακροβατικά, και μένα που ήμουνα πιτσιρίκος με έπιανε ζαλάδα που τους έβλεπα να γυρνάνε γύρω γύρω, με ταχύτητες μεγάλες, και να μην πέφτουν - πού να χωρέσει το μυαλό ενός παιδιού τις φυγόκεντρες; Τέλος πάντων, εμένα όλο αυτό που γίνεται μου μοιάζει με τον γύρο του θανάτου και απορώ μ΄ αυτόν τον Γιώργο που φέρνει τρελές βόλτες κρατώντας πότε το τιμόνι με το ένα χέρι και πότε ανεβαίνει πάνω στη σέλα και ισορροπεί, ενώ η μηχανή τρέχει. Ζόρικα κόλπα, όσο να πεις- το καταλάβατε υποθέτω γιατί τα μαλλιά του Γιώργου άσπρισαν έτσι μέσα σε έναν μήνα...
Γίναμε ειδικοί ΔουΝΟυΤουτολόγοι!
Το άλλο που θέλω να πω είναι ότι δεν αντέχω τις μεταλλάξεις. Δηλαδή, πάλι τον καιρό που ήμουν πιτσιρίκος θα θυμηθώ (γιατρέ μου, λες να έχει καμιά «άλλη» σημασία αυτός ο παλιμπαιδισμός που με πιάνει;), όταν παίζαμε στις αλάνες και βλέπαμε το δέρμα ενός φιδιού να κείτεται στο χώμα, καταλαβαίναμε ότι το φιδάκι ο Διαμαντής «βγήκε από τα ρούχα του» διότι ήρθε η άνοιξη και ζέστανε ο καιρός. Εμένα αυτές οι μεταλλάξεις μου τη δίνουν. Δεν μπορείς κύριε τη μια να μου είσαι σεισμολόγος, την άλλη αστυνόμος, την τρίτη καρδιολόγος, την τέταρτη πιλότος, την πέμπτη συγκοινωνιολόγος, την έκτη... σπρεντολόγος και ειδικός ΔουΝΟυΤουτολόγος! Τον βλέπεις τον άλλο στο παράθυρο να σου αναλύει τα σχετικά με το ΔΝΤ και τα spreads και μένεις με το στόμα ανοιχτό- αδερφέ μου, ποιος είναι αυτός; Ο Στρος-Καν αυτοπροσώπως ή ο ΖανΚλοντ Τρισέ σε ζωντανή σύνδεση;
Δημοσιογραφία του τρόμου
Κανένας δεν είναι. Δημοσιογράφος είναι και τρομοκρατεί τον κόσμο. Οπως κάθε φορά δηλαδή. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι το άσχημο σ΄ αυτόν τον τόπο, είναι ο πρώτος που θα βγει και θα του πει, κλείνοντάς του ελαφρά το μάτι «μεγάλε, μη νομίζεις ότι η καταστροφή είναι αυτή που βλέπεις. Βασικά δεν έχεις δει τίποτε ακόμη. Κακομοίρη μου, τι σε περιμένει». Και αυτό δεν στο λέει μια φορά. Στο λέει κάθε μέρα. Μέχρι να πειστεί το τελευταίο σου κύτταρο ότι κακώς ζεις, κινείσαι, αναπνέεις, εργάζεσαι. Και πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, είναι να κλειστείς στο σπίτι σου, να κατεβάσεις όλα τα ρολά, να σβήσεις τα φώτα, και να χωθείς στα σκεπάσματα, μέχρι... Μέχρι, πότε άραγε; Ε, όχι πολύ. Μέχρι την επόμενη καταστροφή!
Δημοσιογραφία του τρόμου. Που κινητοποιεί τα κατώτερα συναισθήματα της ανθρώπινης φύσης, όπως τον φόβο, τον πανικό και την έλλειψη αυτοεκτίμησης...
ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Θα κρεμάσει τους υπουργούς στα μανταλάκια
Λογικό θεωρώ που η κυβέρνηση διατείνεται ότι δεν υπήρξε ποτέ «βαθύ λαρύγγι»- πώς να δεχτεί κανείς ότι κάποιος μιλάει τόσο που διαλύει κάθε στρατηγική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος με τον οποίο βρεθήκαμε σε μια εκπομπή στη ΝΕΤ τη Δευτέρα, («υποψήφιος» και ο ίδιος για «βαθύ λαρύγγι» σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τουλάχιστον ενός στελέχους του Μεγάρου Μαξίμου), υποστήριζε ότι όλα ήταν ένα κατασκεύασμα και πως ποτέ κανείς δεν μίλησε σε κανέναν για την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας για τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας. Πιθανόν. Αλλά αν συμβαίνει αυτό, γιατί ο Γιώργος αναγκάστηκε να τραβήξει δυο φορές σε διάστημα μιας εβδομάδας τα αυτιά των υπουργών του; Αντε ντε, πες και συ. Πάντως, ο Θόδωρος βρέθηκε αντιμέτωπος με την γκρίνια των υπουργών όταν πήρε τον λόγο στο Υπουργικό Συμβούλιο της Τρίτης και ανακοίνωσε κομψά ότι σύντομα, πολύ σύντομα για την ακρίβεια, θα αναρτήσει στο Διαδίκτυο την πρόοδο των υπουργών, όπως αυτός την αξιολογεί. Δηλαδή, θα τους κρεμάσει στα μανταλάκια, αν δεν το καταλάβατε. Μόνο να ανακοινώσει μαζί και τη διεύθυνση στο Ιντερνετ όπου θα μπορούν οι πολίτες να τους... καμαρώνουν!(ΝΕΑ)
Κρεμασμένοι από τη Ρηνανία- Βεστφαλία
Οπλα, και παραμύθια. Εδώ το πράγμα φωνάζει από μακριά ότι αν δεν γίνουν αυτές οι εκλογές στη Γερμανία, στο κρατίδιο της ΡηνανίαςΒεστφαλίας, η Μέρκελ, δεν πρόκειται να πει το «ναι» στον μηχανισμό στήριξης, άρα και στην παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα. Κι επίσης η γυναίκα (γυναίκα τώρα, μια κουβέντα είναι) είναι φανερό ότι παίζει σκληρό κατενάτσιο, αν με πιάνεις αναγνώστη μου- διότι πρόκειται περί όρου ποδοσφαιρικού και δη ιταλικού. Αμυνα, σκληρή άμυνα, που θά ΄λεγες και στα ελληνικά, αλλά δεν το λες, γιατί πάντα την είχες μια τάση να σε γοητεύουν τα ξένα πράγματα, οι όροι, οι συμπεριφορές, το στυλ κ.λπ. κι έτσι σου κόλλησε το γκρίκλις, να γράφεις δηλαδή ελληνοαγγλικά συντετμημένα με λατινικούς χαρακτήρες! Σου λέει, αυτοί θέλουν τα λεφτά, αλλά εγώ θέλω τις ψήφους στις 10 Μαΐου. Δεν θα μου το χαλάσουν το μαγαζί αυτοί οι άχρηστοι, τεμπέληδες, γλεντοκόποι (και όσα άλλα «ωραία» μάς προσάπτουν οι Γερμανοί), που έμαθαν να ζουν πλουσιοπάροχα, με δανεικά, και τώρα τους κακοφαίνεται. Να ψοφήσουν, να μάθουν. Γιαβόλ μάινε Κάντσλεριν...
Πληρώσαμε τη Μέρκελ ακριβά
«Μάλιστα κυρία καγκελάριέ μου», σημαίνει το προηγούμενο- άλλη μια απόδειξη του παιδευτικού χαρακτήρα της στήλης- πλην όμως αυτό ετέθη χάριν αστεϊσμού. Διότι προφανώς δεν είναι το σοβαρό αυτό. Το σοβαρό είναι το πόσο μας κοστίζουν αυτές οι διαολοεκλογές. Οι δικές τους εκλογές, κοστίζουν σ΄ εμάς; Ε, ναι, τι σου λέω τόση ώρα; Δεν θέλω να σου χαλάσω τη διάθεση, αλλά όχι μόνο κοστίζουν αλλά κοστίζουν και ακριβά- τρομακτικά ακριβά. Και μπορεί να αποτιμηθεί κιόλας το κόστος τους. Διότι, πρόσεξέ με εδώ σε παρακαλώ να μη χάσεις την ουσία, αν η Γερμανία είχε πει το Ο.Κ. από την αρχή για τον μηχανισμό στήριξης, και είχε πει και «εντάξει παιδιά» ήδη από τις αρχές του χρόνου που ψαχνόμασταν και τρώγαμε τις καρπαζιές τη μια μετά την άλλη, τα spreads δεν θα ήταν στον Θεό, και ο δανεισμός της χώρας θα γινόταν με λογικά επιτόκια. Λογικά λέμε, και όχι με επιτόκια επιπέδου τοκογλύφου στην Ομόνοια, που για να στο δώσει το δάνειο σου παίρνει επίσης ενέχυρο ό,τι χρυσά σού άφησε η μανούλα σου και επιπλέον και κάνα χρυσό δόντι - απομεινάρι μιας εποχής που τα χρυσά δόντια ήταν τρέντι! Η ισορροπία του Γιώργου
Τώρα άλλα πράγματα είναι τρέντι στα δόντια- λόγου χάρη ένα διαμαντάκι- αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας τώρα είναι το αν και πώς θα τη γλιτώσουμε από αυτήν τη δίνη στην οποία έχουμε βρεθεί και η οποία μοιάζει με τον γύρο του θανάτου. Το θυμάσαι τον «γύρο του θανάτου» αναγνώστη μου; Ενα ξύλινο βαρέλι ήταν και μέσα του έτρεχαν δαιμονισμένα κάτι κασκαντέρ μοτοσυκλετιστές γύρω γύρω, κάνοντας διάφορα ακροβατικά, και μένα που ήμουνα πιτσιρίκος με έπιανε ζαλάδα που τους έβλεπα να γυρνάνε γύρω γύρω, με ταχύτητες μεγάλες, και να μην πέφτουν - πού να χωρέσει το μυαλό ενός παιδιού τις φυγόκεντρες; Τέλος πάντων, εμένα όλο αυτό που γίνεται μου μοιάζει με τον γύρο του θανάτου και απορώ μ΄ αυτόν τον Γιώργο που φέρνει τρελές βόλτες κρατώντας πότε το τιμόνι με το ένα χέρι και πότε ανεβαίνει πάνω στη σέλα και ισορροπεί, ενώ η μηχανή τρέχει. Ζόρικα κόλπα, όσο να πεις- το καταλάβατε υποθέτω γιατί τα μαλλιά του Γιώργου άσπρισαν έτσι μέσα σε έναν μήνα...
Γίναμε ειδικοί ΔουΝΟυΤουτολόγοι!
Το άλλο που θέλω να πω είναι ότι δεν αντέχω τις μεταλλάξεις. Δηλαδή, πάλι τον καιρό που ήμουν πιτσιρίκος θα θυμηθώ (γιατρέ μου, λες να έχει καμιά «άλλη» σημασία αυτός ο παλιμπαιδισμός που με πιάνει;), όταν παίζαμε στις αλάνες και βλέπαμε το δέρμα ενός φιδιού να κείτεται στο χώμα, καταλαβαίναμε ότι το φιδάκι ο Διαμαντής «βγήκε από τα ρούχα του» διότι ήρθε η άνοιξη και ζέστανε ο καιρός. Εμένα αυτές οι μεταλλάξεις μου τη δίνουν. Δεν μπορείς κύριε τη μια να μου είσαι σεισμολόγος, την άλλη αστυνόμος, την τρίτη καρδιολόγος, την τέταρτη πιλότος, την πέμπτη συγκοινωνιολόγος, την έκτη... σπρεντολόγος και ειδικός ΔουΝΟυΤουτολόγος! Τον βλέπεις τον άλλο στο παράθυρο να σου αναλύει τα σχετικά με το ΔΝΤ και τα spreads και μένεις με το στόμα ανοιχτό- αδερφέ μου, ποιος είναι αυτός; Ο Στρος-Καν αυτοπροσώπως ή ο ΖανΚλοντ Τρισέ σε ζωντανή σύνδεση;
Δημοσιογραφία του τρόμου
Κανένας δεν είναι. Δημοσιογράφος είναι και τρομοκρατεί τον κόσμο. Οπως κάθε φορά δηλαδή. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι το άσχημο σ΄ αυτόν τον τόπο, είναι ο πρώτος που θα βγει και θα του πει, κλείνοντάς του ελαφρά το μάτι «μεγάλε, μη νομίζεις ότι η καταστροφή είναι αυτή που βλέπεις. Βασικά δεν έχεις δει τίποτε ακόμη. Κακομοίρη μου, τι σε περιμένει». Και αυτό δεν στο λέει μια φορά. Στο λέει κάθε μέρα. Μέχρι να πειστεί το τελευταίο σου κύτταρο ότι κακώς ζεις, κινείσαι, αναπνέεις, εργάζεσαι. Και πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, είναι να κλειστείς στο σπίτι σου, να κατεβάσεις όλα τα ρολά, να σβήσεις τα φώτα, και να χωθείς στα σκεπάσματα, μέχρι... Μέχρι, πότε άραγε; Ε, όχι πολύ. Μέχρι την επόμενη καταστροφή!
Δημοσιογραφία του τρόμου. Που κινητοποιεί τα κατώτερα συναισθήματα της ανθρώπινης φύσης, όπως τον φόβο, τον πανικό και την έλλειψη αυτοεκτίμησης...
ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Θα κρεμάσει τους υπουργούς στα μανταλάκια
Λογικό θεωρώ που η κυβέρνηση διατείνεται ότι δεν υπήρξε ποτέ «βαθύ λαρύγγι»- πώς να δεχτεί κανείς ότι κάποιος μιλάει τόσο που διαλύει κάθε στρατηγική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος με τον οποίο βρεθήκαμε σε μια εκπομπή στη ΝΕΤ τη Δευτέρα, («υποψήφιος» και ο ίδιος για «βαθύ λαρύγγι» σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τουλάχιστον ενός στελέχους του Μεγάρου Μαξίμου), υποστήριζε ότι όλα ήταν ένα κατασκεύασμα και πως ποτέ κανείς δεν μίλησε σε κανέναν για την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας για τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας. Πιθανόν. Αλλά αν συμβαίνει αυτό, γιατί ο Γιώργος αναγκάστηκε να τραβήξει δυο φορές σε διάστημα μιας εβδομάδας τα αυτιά των υπουργών του; Αντε ντε, πες και συ. Πάντως, ο Θόδωρος βρέθηκε αντιμέτωπος με την γκρίνια των υπουργών όταν πήρε τον λόγο στο Υπουργικό Συμβούλιο της Τρίτης και ανακοίνωσε κομψά ότι σύντομα, πολύ σύντομα για την ακρίβεια, θα αναρτήσει στο Διαδίκτυο την πρόοδο των υπουργών, όπως αυτός την αξιολογεί. Δηλαδή, θα τους κρεμάσει στα μανταλάκια, αν δεν το καταλάβατε. Μόνο να ανακοινώσει μαζί και τη διεύθυνση στο Ιντερνετ όπου θα μπορούν οι πολίτες να τους... καμαρώνουν!(ΝΕΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου