ΠΕΜΠΤΗ 294-2010Οι κάτοικοι εδώ έχουν ζήσει μια απλή αλλά ουσιαστική ζωή και το αδρό και άγονο ορεινό περιβάλλον έχει σφυρηλατήσει τους χαρακτήρες τους, κάνοντάς τους τραχύς και άμεσους.
Είναι αληθινοί,φιλόξενοι και δεν μπορούν να... κρύψουν τα συναισθήματά τους. Τα ηλιοκαμένα τους πρόσωπα και τα καθαρά τους μάτια δεν ξέρουν να λένε ψέματα. Ο σκληρός τρόπος επιβίωσης σ αυτόν το δύσκολο για ζωή τόπο τους έμαθε να μην μασούν τα λόγια τους. Δέν Το χαμόγελο που βγαίνει από αυτά τα σκαμένα από τις κακουχίες πρόσωπα είναι πραγματικό. Και το χέρι που σου δίνουν για χειραψία το αισθάνεσαι,κατανοώντας,ταυτόχρονα, τον αγώνα αυτών των ανθρώπων για επιβίωση. φοβούνται να σου πουν τη γνώμη τους ακόμη κι αν διαφωνούν ριζικά μαζί σου.
Είναι υπερήφανοι για τον τόπο τους που τον αγαπούν βαθιά και τον κρατούν μέσα τους όπου και αν βρεθούν. Οσοι ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους τη δεκαετία του 70΄ το έκαναν με πολύ βαριά καρδιά.
Οσοι έχουν μείνει στις εστίες τους είναι μεγάλης ηλικίας οι περισσότεροι, με εμφανή τα προβλήματα υγείας από τα τόσα χρόνια κακουχιών πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, αρνούμενοι τη θαλπωρή των οικογενειών των παιδιών τους στα πεδινά.
Περήφανοι και ανυπότακτοι άνθρωποι, θέλουν να περάσουν τις στερνές τους στιγμές παρέα με την πνοή τους δροσερού βουνίσιου αέρα,με το κελάρυσμα του καθαρού νερού στα ποτάμια,τον ήχο της βροχής στις στέγες των φτωχικών τους, το τιτίβισμα των πουλιών και το αλύχτισμα των λύκων στα βουνά.
Όταν κατά τη μακραίωνη ιστορία αυτού του τόπου περνούσαν από τη χώρα μας λογής-λογής ξένοι κατακτητές, αυτοί στο περιθώριο της ιστορίας διατήρήθηκαν αμιγείς χωρίς εξωτερικές επιρροές.Δέν έσκυψαν το κεφάλι, δεν προσκύνησαν κανέναν κατακτητή. http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου