Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Βρισκόμαστε στην καρδιά της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αναμένοντας πλέον τη Μεγάλη Εβδομάδα, την Ανάσταση και τη Λαμπρή.
Αλήθεια, μέσα στην σκληρή οικονομικοκοινωνική πραγματικότητα που ζούμε νοσταλγούμε καθόλου την Παρασκευή των Χαιρετισμών, την Εβδομάδα των παθών, της κατάνυξης και της προσευχής; Μήπως είμαστε εγκλωβισμένοι σε έναν ψεύτικο, φθαρτό, παραμυθένιο κόσμο που μας ξεγελάει, μας απομονώνει, πολλές φορές μας τρομάζει και μας αποκρύβει το αληθινό νόημα της ύπαρξης μας; Δύσκολο ...εγχείρημα να κηρύττεις και να μεταδίδεις στη σημερινή εποχή το λυτρωτικό μήνυμα της θρησκείας μας. Ακόμη πιο δύσκολο είναι να συναγωνιστεί η αγάπη το μίσος, η ταπείνωση τον εγωισμό, η ολιγάρκεια την πλεονεξία και η μετάνοια την αμαρτία.
«Για ποια αγάπη και ταπείνωση, μας μιλάει αυτός…», θα πει ο πολίτης που τον πνίγουν τα χρέη, ο μισθός του μειώνεται, οι υποχρεώσεις του μεγαλώνουν και το άγχος κυριεύει καθημερινά τη ζωή του. Όταν κάποιος στερείται ιστορικά σύμβολα και κατακτήσεις της ζωής του, όπως το δώρο του Πάσχα, που το αναμένει για να ανασάνει οικονομικά και ψυχολογικά και βλέπει τους πλούσιους να γίνονται ισχυρότεροι, δεν πείθεται εύκολα από ωραία λόγια και διαγγέλματα.
Ποια είναι η ουσία της νηστείας μας και της προσευχής μας όταν κάποιοι από εμάς νηστεύουμε, προσευχόμαστε, καυχιόμαστε πως κατέχουμε εξέχουσα θέση στην εκκλησιαστική κοινότητα, και ταυτόχρονα παραμένουμε αδιάφοροι και ψυχροί απέναντι στα προβλήματα και στις ανάγκες των συνανθρώπων μας; Όταν νηστεύουμε και το μυαλό μας είναι μολυσμένο από τους «δαίμονες» που κυκλοφορούν ελεύθεροι, είμαστε εκτός εκκλησίας κι ας αισθανόμαστε χριστιανοί. Όταν ο σταυρός μας είναι μεγάλος, κατά τη διάρκεια της προσευχής, και η καρδιά μας μικρή και σκληρή, είμαστε μακριά από το «Αγαπήσωμεν αλλήλους…». Όταν η νηστεία μας περιλαμβάνει νηστίσιμο τυρί, νηστίσιμο κασέρι, και για να χορτάσουμε καταναλώνουμε διπλάσια ποσότητα, τότε έχουμε ξεφύγει από το αληθινό μήνυμα της σαρακοστής.
Ας μη καυχιόμαστε ότι νηστεύουμε πενήντα ημέρες αν είμαστε προσκολλημένοι στα πάθη μας που δεν εξαγνίζονται με την αποχή από το κρέας. Χωρίς καθαρή, ήρεμη σκέψη, χωρίς σώφρονα νου, η νηστεία ίσως μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από μερικά περιττά κιλά, η ψυχή μας όμως θα παραμένει μιαρή. Και η αμαρτία βαραίνει περισσότερο αυτούς που γνωρίζουν την πίστη κι όχι αυτούς που την αγνοούν.
Πως θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε τη σύντομη αυτή περίοδο που απομένει ως το Πάσχα, από τα πάθη, από τις κακίες μας; Μήπως πρέπει για λίγο να σιωπήσουμε, να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε;
Η Εκκλησία και οι εκπρόσωποι αυτής, έχουν χρέος, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή, να δράσουν και να μεταδώσουν με ένα ιδιαίτερο τρόπο το μήνυμα των ημερών. Πρέπει να εναρμονιστούν με τα δεδομένα της κοινωνίας μας, να έρθουν κοντά στα προβλήματα του κόσμου, διατηρώντας ανόθευτη την ουσία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης. Να μιλήσουν για Χριστό, για αγάπη. Αγάπη όμως που θα δηλώνεται στις πράξεις και όχι στα λόγια. Ιδιαίτερη προσέγγιση χρειάζονται οι νέοι άνθρωποι, τα νέα παιδιά που βομβαρδίζονται διαρκώς από τα επικίνδυνα «παιχνίδια» που προωθούν οι καρχαρίες του συστήματος. Είναι σίγουρο πως και φέτος οι ενορίες μας θα κατακλειστούν από χιλιάδες πιστούς. Πόσες χιλιάδες ψυχές όμως θα γαληνεύουν και θα ηρεμούν τις άγιες ημέρες του Πάσχα;
Οι μέρες είναι δύσκολες, πονηρές. Οφείλουμε άπαντες να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας, να δείξουμε λιγάκι ανθρωπιά για να μπορούμε με ειλικρίνεια, με θάρρος και πίστη να ευχηθούμε στους γύρω μας Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.(ΤΟΠΙΚΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου