ΣΑΒΒΑΤΟ 13-3-2010
του Γιάννη Κορομήλη
«Έξω πάμε καλά». Τη γνωστή ρήση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή θυμήθηκαν οι του κυβερνώντος κόμματος αλλά και πολλοί μεγαλοδημοσιογράφοι.
Τηλεοπτικοί και μη. Και την επαναλαμβάνουν συχνά αυτές τις μέρες. Μετά την περιοδεία Παπανδρέου σε Βερολίνο, Παρίσι, Ουάσιγκτον. Θέλοντας μ’ αυτόν τον τρόπο να εκφράσουν την ικανοποίησή τους – μεγάλη ή μικρότερη- από τα αποτελέσματα αυτής της περιοδείας. Ικανοποίηση γιατί, κατά πως λεν, ο Πρωθυπουργός «έπεισε τους τρεις ηγέτες ότι η Ελλάδα είναι, αξιόπιστη», ότι ....«δεν χρειαζόμαστε λεφτά αλλά στήριξη», ότι «ο Ομπάμα θα πιέσει τη λέσχη G20 να συμμορφώσει τους κερδοσκόπους που μας γδέρνουν». Ο ίδιος εξάλλου ο Πρωθυπουργός, δήλωσε, το επισήμανε δε και στον Μπαράκ Ομπάμα; «Γερμανία, Ελλάδα, Γαλλία αποφασίσαμε να αντιμετωπίσουμε από κοινού τους κερδοσκόπους».
Τηλεοπτικοί και μη. Και την επαναλαμβάνουν συχνά αυτές τις μέρες. Μετά την περιοδεία Παπανδρέου σε Βερολίνο, Παρίσι, Ουάσιγκτον. Θέλοντας μ’ αυτόν τον τρόπο να εκφράσουν την ικανοποίησή τους – μεγάλη ή μικρότερη- από τα αποτελέσματα αυτής της περιοδείας. Ικανοποίηση γιατί, κατά πως λεν, ο Πρωθυπουργός «έπεισε τους τρεις ηγέτες ότι η Ελλάδα είναι, αξιόπιστη», ότι ....«δεν χρειαζόμαστε λεφτά αλλά στήριξη», ότι «ο Ομπάμα θα πιέσει τη λέσχη G20 να συμμορφώσει τους κερδοσκόπους που μας γδέρνουν». Ο ίδιος εξάλλου ο Πρωθυπουργός, δήλωσε, το επισήμανε δε και στον Μπαράκ Ομπάμα; «Γερμανία, Ελλάδα, Γαλλία αποφασίσαμε να αντιμετωπίσουμε από κοινού τους κερδοσκόπους».
Ο πλανητάρχης από την πλευρά του διαβεβαίωσε τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο, τον πρωθυπουργό και υψηλούς ομογενείς ότι η Ελλάδα πρέπει να βλέπει «στο πρόσωπο των ΗΠΑ ένα φίλο και σύμμαχο». Η αλήθεια είναι πως τέτοια κι άλλα παρόμοια μας έλεγαν κατά καιρούς όλοι σχεδόν οι Πρόεδροι των ΗΠΑ ( και φυσικά όχι μόνο σε μας), και στην πράξη έκαναν άλλα – απόδειξη Κυπριακό, Σκοπιανό κ.λ.π.- αλλά τέλος πάντων. Η συγκεκριμένη περιοδεία Παπανδρέου τελείωσε- είχαν προηγηθεί άλλες σε Τουρκία, Ινδία, Ρωσία, έπεται, σε πρώτη φάση, στην Κίνα και αργότερα βλέπουμε που αλλού.
Και καλώς έγιναν. Όμως πολλά «σταφύλια» ακούμε, πάρα πολλά.
Παρ’ όλες αυτές τις επισκέψεις , τα χαμόγελα και τα ευχάριστα λόγια το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας παραμένει. Ίδιο κι απαράλλαχτο. Και πάντα άλυτο. Υπάρχει βέβαια κάποια κινητικότητα στην Ευρώπη. Γίνεται λόγος για τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, ανάλογου με το αμερικανικής «κοπής» Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, πλην ακόμη αυστηρότερου, κατά τις επιταγές της κας Μέρκελ.
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο όμως για να γίνει θέλει βούληση, προσπάθεια και πολύ χρόνο.
Τα τρία αυτά είναι συζητήσιμα. Και στην καλύτερη περίπτωση ο χρόνος που θα απαιτηθεί είναι αρκετός. Κι εμείς, η Ελλάδα, τον επόμενο κιόλας μήνα πρέπει να δανεισθούμε. Άρα ούτως ή άλλως δεν μας προφταίνει.
Όσο για το Δ.Ν.Τ. ενώ ο κ. Παπανδρέου το απέκλεισε ενώπιον του πλανητάρχη κυβερνητικοί παράγοντες, αμέσως μετά, το επανέφεραν ως ενδεχόμενο.
Όμως το Δ.Ν.Τ. αποτελεί αντιευρωπαϊκή ενέργεια. Άρα επιβάλλεται πολύ σκέψη και μελέτη. Δεν μας μένει παρά να περιμένουμε «τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας» που ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είπε προχθές, πως «είναι έτοιμος». Όσο για το πότε λογαριάζει ο κ. Εμ. Μπαρόζο να «βάλει μπρος» αυτό το μηχανισμό ο ίδιος είπε: «όταν προκύψει ανάγκη βοήθειας προς την Ελλάδα». Δεν είπε πόση ανάγκη εννοεί. Γιατί ανάγκη οικονομικής βοήθειας είχαμε από καιρό και θα έχουμε επιτακτική και άμεση, σε λίγες εβδομάδες. Κι αυτό το ξέρει καλύτερα από μας ο κ.Μαρόζο. Επομένως; Θα εννοεί ενδεχομένως όταν φτάσουμε στα πρόθυρα της πλήρους κατάρρευσης. ..
Η αλήθεια είναι ότι ο Πρωθυπουργός επαναλάμβανε «μετ΄ επιτάσεως» στους ξένους ηγέτες: «δεν ζητούμε λεφτά, στήριξη ζητούμε». Δεν τους ζητήσαμε λεφτά αλλά ούτε και οι ίδιοι προθυμοποιήθηκαν να μας προσφέρουν. Η κα Μέρκελ μάλιστα το απέκλεισε ρητά και κατηγορηματικά. Σαν να μας έλεγε, με τον τρόπο της βέβαια: «Κόψτε το λαιμό σας». Κι αυτό δεν είναι βέβαια μια .. εποικοδομητική συμβουλή. Ούτως εχόντων των πραγμάτων δεν μπορούμε να περιμένουμε, άμεσα τουλάχιστον, πολλά πράγματα από την Ευρώπη.
Καλές και χρήσιμες οι επισκέψεις του πρωθυπουργού, καλές και οι δημόσιες σχέσεις. Όμως, ανεξάρτητα του ποια θα είναι τελικά τα αποτελέσματά τους, αυτό που προέχει είναι η Ελλάδα κι ο λαός της. Αν δεν προστατευτεί η κοινωνική ειρήνη. Αν δεν εξασφαλιστεί η λαϊκή και εθνική ομοψυχία και συναίνεση. Αν δεν κατανοήσουμε όλοι μας: Πολιτικοί, κόμματα, λαός την κρισιμότητα της κατάστασης. Αν δεν ξεπεράσουμε την «πατροπαράδοτη» ανωριμότητα μας, την ανευθυνότητα, τον ωχαδελφισμό και τον εγωκεντρισμό μας ό,τι και να κάνουν οι Ευρωπαίοι κι οι Αμερικανοί- που δεν δείχνουν και μεγάλη προθυμία- δεν πρόκειται να δούμε φως στην άκρη του τούνελ ούτε σε δύο, ούτε σε πέντε χρόνια. Οσο για την Ευρώπη καλόν είναι να αποδεχτούμε ότι για τη χώρα μας, όπως και για άλλες, αποτελεί μονόδρομο στη δύσκολη και περίπλοκη εποχή της παγκοσμιοποίησης που διανύουμε. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να την πετροβολούμε και να φορτώνουμε σ’ αυτήν τα λάθη και τις παραλείψεις των κυβερνήσεων μας και ημών των ιδίων. Είναι βολικό ασφαλώς και δεν κοστίζει τίποτα υπουργοί και υψηλόβαθμα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος να ισχυρίζονται.. περίλυπα και συντετριμμένα ότι τα σκληρά κι αντιλαϊκά μέτρα δεν τα θέλουν με τίποτα αλλά τους τα επιβάλλουν δήθεν οι Βρυξέλλες. Όμως δυστυχώς δεν είναι αλήθεια. Τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος δεν τα δημιούργησαν οι Βρυξέλλες.
Οι κυβερνήσεις μας τα δημιούργησαν, τα διαπλεκόμενα κι ένα κομμάτι του λαού. Εμείς, ο υπόλοιπος λαός τα ανεχθήκαμε. Καλόν θα είναι επίσης να μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ήθελαν και υποστήριζαν την Ευρωπαϊκή Ένωση ( ΕΟΚ παλιότερα) όσο υπήρχε το αντίπαλο δέος της Σοβιετικής Ένωσης. Με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού δεν την θέλουν πια. Δεν τους χρειάζεται ως πρόχωμα κατά των κομμουνιστικών χωρών. Τώρα βλέπουν την Ε.Ε. όχι απλώς ως περιττή αλλά και ως κίνδυνο. Γιατί και άξιο πνευματικό δυναμικό διαθέτει και μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες έχει. Δεν διαμόρφωσε, δυστυχώς για τους λαούς της, τους απαραίτητους θεσμούς, δεν έχει κοινή εξωτερική πολιτική, ούτε αλληλεγγύη.
Παρά ταύτα δεν ήταν, ούτε είναι πιστός υπήκοος ( και υπάκουος ) των ΗΠΑ. Εξέφρασε αμφιβολίες για τον εξοπλισμό του Σαντάμ Χουσείν και την αναγκαιότητα του πολέμου στο Ιράκ. Έπρεπε λοιπόν «να της κόψουν τον αέρα»!
Στον αγώνα τους κατά της Ενωμένης Ευρώπης οι ΗΠΑ έχουν σύμμαχο την Αγγλία και όλες σχεδόν τις π. σοσιαλιστικές χώρες που εντάχθηκαν σ’ αυτήν. Έχουν σαν επιπλέον εφεδρεία για το μέλλον την Τουρκία. Για την Ελλάδα την ιστορία και τον πολιτισμό της η Ε.Ε. αποτελεί τον μοναδικό κι αναντικατάστο δρόμο. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούμε όσο κι αν κάποιοι εταίροι μας μας πικραίνουν.(ΟΛΥΜ.ΒΗΜ)
Παρ’ όλες αυτές τις επισκέψεις , τα χαμόγελα και τα ευχάριστα λόγια το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας παραμένει. Ίδιο κι απαράλλαχτο. Και πάντα άλυτο. Υπάρχει βέβαια κάποια κινητικότητα στην Ευρώπη. Γίνεται λόγος για τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, ανάλογου με το αμερικανικής «κοπής» Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, πλην ακόμη αυστηρότερου, κατά τις επιταγές της κας Μέρκελ.
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο όμως για να γίνει θέλει βούληση, προσπάθεια και πολύ χρόνο.
Τα τρία αυτά είναι συζητήσιμα. Και στην καλύτερη περίπτωση ο χρόνος που θα απαιτηθεί είναι αρκετός. Κι εμείς, η Ελλάδα, τον επόμενο κιόλας μήνα πρέπει να δανεισθούμε. Άρα ούτως ή άλλως δεν μας προφταίνει.
Όσο για το Δ.Ν.Τ. ενώ ο κ. Παπανδρέου το απέκλεισε ενώπιον του πλανητάρχη κυβερνητικοί παράγοντες, αμέσως μετά, το επανέφεραν ως ενδεχόμενο.
Όμως το Δ.Ν.Τ. αποτελεί αντιευρωπαϊκή ενέργεια. Άρα επιβάλλεται πολύ σκέψη και μελέτη. Δεν μας μένει παρά να περιμένουμε «τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας» που ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είπε προχθές, πως «είναι έτοιμος». Όσο για το πότε λογαριάζει ο κ. Εμ. Μπαρόζο να «βάλει μπρος» αυτό το μηχανισμό ο ίδιος είπε: «όταν προκύψει ανάγκη βοήθειας προς την Ελλάδα». Δεν είπε πόση ανάγκη εννοεί. Γιατί ανάγκη οικονομικής βοήθειας είχαμε από καιρό και θα έχουμε επιτακτική και άμεση, σε λίγες εβδομάδες. Κι αυτό το ξέρει καλύτερα από μας ο κ.Μαρόζο. Επομένως; Θα εννοεί ενδεχομένως όταν φτάσουμε στα πρόθυρα της πλήρους κατάρρευσης. ..
Η αλήθεια είναι ότι ο Πρωθυπουργός επαναλάμβανε «μετ΄ επιτάσεως» στους ξένους ηγέτες: «δεν ζητούμε λεφτά, στήριξη ζητούμε». Δεν τους ζητήσαμε λεφτά αλλά ούτε και οι ίδιοι προθυμοποιήθηκαν να μας προσφέρουν. Η κα Μέρκελ μάλιστα το απέκλεισε ρητά και κατηγορηματικά. Σαν να μας έλεγε, με τον τρόπο της βέβαια: «Κόψτε το λαιμό σας». Κι αυτό δεν είναι βέβαια μια .. εποικοδομητική συμβουλή. Ούτως εχόντων των πραγμάτων δεν μπορούμε να περιμένουμε, άμεσα τουλάχιστον, πολλά πράγματα από την Ευρώπη.
Καλές και χρήσιμες οι επισκέψεις του πρωθυπουργού, καλές και οι δημόσιες σχέσεις. Όμως, ανεξάρτητα του ποια θα είναι τελικά τα αποτελέσματά τους, αυτό που προέχει είναι η Ελλάδα κι ο λαός της. Αν δεν προστατευτεί η κοινωνική ειρήνη. Αν δεν εξασφαλιστεί η λαϊκή και εθνική ομοψυχία και συναίνεση. Αν δεν κατανοήσουμε όλοι μας: Πολιτικοί, κόμματα, λαός την κρισιμότητα της κατάστασης. Αν δεν ξεπεράσουμε την «πατροπαράδοτη» ανωριμότητα μας, την ανευθυνότητα, τον ωχαδελφισμό και τον εγωκεντρισμό μας ό,τι και να κάνουν οι Ευρωπαίοι κι οι Αμερικανοί- που δεν δείχνουν και μεγάλη προθυμία- δεν πρόκειται να δούμε φως στην άκρη του τούνελ ούτε σε δύο, ούτε σε πέντε χρόνια. Οσο για την Ευρώπη καλόν είναι να αποδεχτούμε ότι για τη χώρα μας, όπως και για άλλες, αποτελεί μονόδρομο στη δύσκολη και περίπλοκη εποχή της παγκοσμιοποίησης που διανύουμε. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να την πετροβολούμε και να φορτώνουμε σ’ αυτήν τα λάθη και τις παραλείψεις των κυβερνήσεων μας και ημών των ιδίων. Είναι βολικό ασφαλώς και δεν κοστίζει τίποτα υπουργοί και υψηλόβαθμα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος να ισχυρίζονται.. περίλυπα και συντετριμμένα ότι τα σκληρά κι αντιλαϊκά μέτρα δεν τα θέλουν με τίποτα αλλά τους τα επιβάλλουν δήθεν οι Βρυξέλλες. Όμως δυστυχώς δεν είναι αλήθεια. Τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος δεν τα δημιούργησαν οι Βρυξέλλες.
Οι κυβερνήσεις μας τα δημιούργησαν, τα διαπλεκόμενα κι ένα κομμάτι του λαού. Εμείς, ο υπόλοιπος λαός τα ανεχθήκαμε. Καλόν θα είναι επίσης να μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ήθελαν και υποστήριζαν την Ευρωπαϊκή Ένωση ( ΕΟΚ παλιότερα) όσο υπήρχε το αντίπαλο δέος της Σοβιετικής Ένωσης. Με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού δεν την θέλουν πια. Δεν τους χρειάζεται ως πρόχωμα κατά των κομμουνιστικών χωρών. Τώρα βλέπουν την Ε.Ε. όχι απλώς ως περιττή αλλά και ως κίνδυνο. Γιατί και άξιο πνευματικό δυναμικό διαθέτει και μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες έχει. Δεν διαμόρφωσε, δυστυχώς για τους λαούς της, τους απαραίτητους θεσμούς, δεν έχει κοινή εξωτερική πολιτική, ούτε αλληλεγγύη.
Παρά ταύτα δεν ήταν, ούτε είναι πιστός υπήκοος ( και υπάκουος ) των ΗΠΑ. Εξέφρασε αμφιβολίες για τον εξοπλισμό του Σαντάμ Χουσείν και την αναγκαιότητα του πολέμου στο Ιράκ. Έπρεπε λοιπόν «να της κόψουν τον αέρα»!
Στον αγώνα τους κατά της Ενωμένης Ευρώπης οι ΗΠΑ έχουν σύμμαχο την Αγγλία και όλες σχεδόν τις π. σοσιαλιστικές χώρες που εντάχθηκαν σ’ αυτήν. Έχουν σαν επιπλέον εφεδρεία για το μέλλον την Τουρκία. Για την Ελλάδα την ιστορία και τον πολιτισμό της η Ε.Ε. αποτελεί τον μοναδικό κι αναντικατάστο δρόμο. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούμε όσο κι αν κάποιοι εταίροι μας μας πικραίνουν.(ΟΛΥΜ.ΒΗΜ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου