Ήταν 3 μέρες της ζωής μας, δικές μας, ξεχωριστές, συντροφικές, περιβαλλοντικές.
Ήταν Πέμπτη 4/2 όταν ανηφορίσαμε από την Κάτω Μηλιά για τα Πιέρια της άλλης μεριάς, τα Κοζανίτικα. Σκοπός να γνωρίσουμε, να συγκρίνουμε, να ζήσουμε …
Στα Σέρβια περιδιαβήκαμε τα βυζαντινά κάστρα και θαυμάσαμε τους μυστηριώδεις ζωόμορφους σχηματισμούς των βράχων. Η πόλη σε ρυθμό καρναβαλιού ετοιμαζόταν για την Τσικνοπέμπτη της. Κάνοντας ένα ημικύκλιο στη λίμνη Πολυφύτου, φτάσαμε στο φράγμα. Ζήσαμε τη φυσική σαν εφαρμογή, εντυπωσιαστήκαμε από τα έργα των ανθρώπων, αλλά και από τους αντικατοπτρισμούς του σύμπαντος στα γαλήνια νερά. Θαύματα της φύσης …
Στη μαγευτική Νεράιδα απολαύσαμε υπέροχο φαγητό και τη νυχτερινή θέα της λίμνης και την καμπυλωτή γέφυρα με τα φώτα της. Ρομαντικά…
Στο Κ.Π.Ε Βελβεντού μας υποδέχτηκαν-για άλλη μια φορά-με θερμότατη υποδοχή από τον υπεύθυνο κ. Κ. Σαμαρά ( τον ευχαριστούμε από την ψυχή μας). Μετά την ενημέρωση ζήσαμε μια πραγματικά βιωματική εμπειρία σ’ έναν από τους νερόμυλους της περιοχής. Στο αυλάκι εκτρέψαμε το νερό, γέμισε η καρούτα και δώσαμε ζωή στο νερόμυλο αλέθοντας σιτηρά. Ο Χατζιδακικός ύμνος «Γύρνα φτερωτή του μύλου» άρχισε να παίζει και οι Μούσες χόρευαν δίπλα
μας. Ο χρόνος μας γύρισε πίσω, τότε που οι άνθρωποι απλοί δένονταν με τη φύση και αξιοποιούσαν τα αγαθά της.
Βαδίζοντας στο πετρόχτιστο μονοπάτι της Λάφιστας γνωρίσαμε τη χλωρίδα κι εντυπωσιαστήκαμε στη θέα του καλά κρυμμένου καταρράκτη «Σκεπασμένου», όπου σύμφωνα με το μύθο λούζονταν οι Μούσες (Ερατώ, Κλειώ, Μελπομένη, Ευτέρπη, Θάλεια, Καλλιόπη, Τερψιχόρη, Πολύμνια, Ουρανία). Ο καταρράχτης δέσποζε πελώριος στην πλαγιά και διακλαδίζονταν στο διάβα του. Κλείνοντας τα μάτια ακούσαμε τους μαγευτικούς ήχους της φύσης, ταξιδέψαμε, χαθήκαμε σε όνειρα, σε σκέψεις κάποιων που αγαπάμε.
Στο Κ.Π.Ε, χωρισμένοι σε ομάδες («Μουσίτσες», «Τραχανιάηδες», «Ο Δ. και τα κορίτσια του», «3 λαλούν και 2 χορεύουν», «Οι αγγειοπλάστες»), εργαστήκαμε παρέα, εκφραστήκαμε, δημιουργήσαμε, αφήνοντας πίσω μας ενθύμια σε άλλες Π.Ο. που θα το επισκεφτούν.
Στο Λαογραφικό Μουσείο είδαμε τον τρόπο καθημερινής ζωής των Βελβεντινών άλλοτε. Ζεστή η φιλοξενία των κατοίκων, υπέροχο φαγητό, ονειρεμένος ο ξενώνας «9 Μούσες», διασκεδαστικές οι νυχτερινές μας έξοδοι.
Φτάνοντας στην Κοζάνη, διαπιστώσαμε τη ζωή της πόλης και τους αποκριάτικους ρυθμούς της και στη Βέροια χαρήκαμε βόλτα, ρεβανί, φρέντο καπουτσίνο …
Υπέροχη εμπειρία αυτό το τριήμερο. Αξέχαστη περιπέτεια που χαράχτηκε στην καρδιά μας κι θα μείνει μέσα της για πάντα. Μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Ένας για όλους και όλοι για έναν. Αυτό που έκανε την εκδρομή αξέχαστη ήταν ο βαθύτατος σκοπός της, η ομαδικότητα, η φιλία, το δέσιμο, το άνοιγμα της καρδιάς μας στον άλλο. Ήταν μια ζωντανή περιπέτεια με τα όλα της!
Αυτές οι απερίγραπτες στιγμές θα θέλαμε να επαναληφτούν και στο μέλλον, σε άλλους προορισμούς.
Οι μαθητές της Π.Ο. του Γυμνασίου Κάτω Μηλιάς ΠιερίαςΉταν Πέμπτη 4/2 όταν ανηφορίσαμε από την Κάτω Μηλιά για τα Πιέρια της άλλης μεριάς, τα Κοζανίτικα. Σκοπός να γνωρίσουμε, να συγκρίνουμε, να ζήσουμε …
Στα Σέρβια περιδιαβήκαμε τα βυζαντινά κάστρα και θαυμάσαμε τους μυστηριώδεις ζωόμορφους σχηματισμούς των βράχων. Η πόλη σε ρυθμό καρναβαλιού ετοιμαζόταν για την Τσικνοπέμπτη της. Κάνοντας ένα ημικύκλιο στη λίμνη Πολυφύτου, φτάσαμε στο φράγμα. Ζήσαμε τη φυσική σαν εφαρμογή, εντυπωσιαστήκαμε από τα έργα των ανθρώπων, αλλά και από τους αντικατοπτρισμούς του σύμπαντος στα γαλήνια νερά. Θαύματα της φύσης …Στη μαγευτική Νεράιδα απολαύσαμε υπέροχο φαγητό και τη νυχτερινή θέα της λίμνης και την καμπυλωτή γέφυρα με τα φώτα της. Ρομαντικά…
Στο Κ.Π.Ε Βελβεντού μας υποδέχτηκαν-για άλλη μια φορά-με θερμότατη υποδοχή από τον υπεύθυνο κ. Κ. Σαμαρά ( τον ευχαριστούμε από την ψυχή μας). Μετά την ενημέρωση ζήσαμε μια πραγματικά βιωματική εμπειρία σ’ έναν από τους νερόμυλους της περιοχής. Στο αυλάκι εκτρέψαμε το νερό, γέμισε η καρούτα και δώσαμε ζωή στο νερόμυλο αλέθοντας σιτηρά. Ο Χατζιδακικός ύμνος «Γύρνα φτερωτή του μύλου» άρχισε να παίζει και οι Μούσες χόρευαν δίπλα
μας. Ο χρόνος μας γύρισε πίσω, τότε που οι άνθρωποι απλοί δένονταν με τη φύση και αξιοποιούσαν τα αγαθά της.Βαδίζοντας στο πετρόχτιστο μονοπάτι της Λάφιστας γνωρίσαμε τη χλωρίδα κι εντυπωσιαστήκαμε στη θέα του καλά κρυμμένου καταρράκτη «Σκεπασμένου», όπου σύμφωνα με το μύθο λούζονταν οι Μούσες (Ερατώ, Κλειώ, Μελπομένη, Ευτέρπη, Θάλεια, Καλλιόπη, Τερψιχόρη, Πολύμνια, Ουρανία). Ο καταρράχτης δέσποζε πελώριος στην πλαγιά και διακλαδίζονταν στο διάβα του. Κλείνοντας τα μάτια ακούσαμε τους μαγευτικούς ήχους της φύσης, ταξιδέψαμε, χαθήκαμε σε όνειρα, σε σκέψεις κάποιων που αγαπάμε.
Στο Κ.Π.Ε, χωρισμένοι σε ομάδες («Μουσίτσες», «Τραχανιάηδες», «Ο Δ. και τα κορίτσια του», «3 λαλούν και 2 χορεύουν», «Οι αγγειοπλάστες»), εργαστήκαμε παρέα, εκφραστήκαμε, δημιουργήσαμε, αφήνοντας πίσω μας ενθύμια σε άλλες Π.Ο. που θα το επισκεφτούν. Στο Λαογραφικό Μουσείο είδαμε τον τρόπο καθημερινής ζωής των Βελβεντινών άλλοτε. Ζεστή η φιλοξενία των κατοίκων, υπέροχο φαγητό, ονειρεμένος ο ξενώνας «9 Μούσες», διασκεδαστικές οι νυχτερινές μας έξοδοι.
Φτάνοντας στην Κοζάνη, διαπιστώσαμε τη ζωή της πόλης και τους αποκριάτικους ρυθμούς της και στη Βέροια χαρήκαμε βόλτα, ρεβανί, φρέντο καπουτσίνο …
Υπέροχη εμπειρία αυτό το τριήμερο. Αξέχαστη περιπέτεια που χαράχτηκε στην καρδιά μας κι θα μείνει μέσα της για πάντα. Μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Ένας για όλους και όλοι για έναν. Αυτό που έκανε την εκδρομή αξέχαστη ήταν ο βαθύτατος σκοπός της, η ομαδικότητα, η φιλία, το δέσιμο, το άνοιγμα της καρδιάς μας στον άλλο. Ήταν μια ζωντανή περιπέτεια με τα όλα της!Αυτές οι απερίγραπτες στιγμές θα θέλαμε να επαναληφτούν και στο μέλλον, σε άλλους προορισμούς.
Οι καθηγητές Νίκος Βενιώτης, Κλήμη Παχιού (Πολιτεία )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου