Μέχρι εδώ έφτασε η τσίκνα βρε παιδιά…. Η Ελλάδα γιόρτασε χθες την Τσικνοπέμπτη και την τίμησε δεόντως.
Πίτα οι ταβέρνες, τα εστιατόρια, τα οβελιστήρια χθες από το μεσημέρι και μετά.
Δεν έπεφτε καρφίτσα.
Και μην ακούσω πάλι τους ξερόλες να λένε «πού είναι η κρίση και πού είναι η κρίση», διότι τα έθιμα και τις παραδόσεις, ακόμη και σε περιόδους πολύ πιο δύσκολες η Ελλάδα τα τιμά.
Εδώ γιορτάζαμε άλλοτε….κάτι δύσκολα χρόνια…με το φόβο και τώρα θα μας γονατίσει μια κρίση; Εμείς θα τη γονατίσουμε, θα την κάνουμε σουβλάκι και θα τη φάμε και με όρεξη.
Μπαίνουμε λοιπόν σε αποκριάτικους ρυθμούς. Έχουν δίκιο όλοι εκείνοι ......που λένε ότι με τους κουραμπιέδες στο στόμα θα κάνουμε αποκριά αλλά έχει κι αυτό το γούστο του. Σαν να συνωμοτεί όλο το σύμπαν…για να γιορτάζουμε συχνότερα φέτος, επειδή το έχουμε περισσότερο από ποτέ ανάγκη ίσως.
Πάθαμε overdose πήραμε παραπάνω δόση, θέλω να πω από Μενεγάκη και Λάτσιο και δεν αντέχουμε άλλο.
Όλα γυρίζουν γύρω από την ωραία Ελένη. Έχουν βγει κι έχουν βγει διαζύγια…αλλά αυτό πια…έχει γίνει εθνική υπόθεση.
Σε λίγο θα ερωτηθεί και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να σχολιάσει τις εξελίξεις, μη σας πω ότι και ο Παπανδρέου στο Νέο Δελχί δέχτηκε ερώτηση.
Έχουμε ως λαός τις υπερβολές μας. Δεν ασχολείται πια κανένας με τίποτα άλλο παρά μόνο με τα του διαζυγίου.
Το κατιναριό έχει την τιμητική του.
Μέχρι και τον παπά από το μοναστήρι που πήγε η Ελένη βρήκαν, τον παπά που πάντρεψε την Ελένη βρήκαν, τον ξάδελφο του πρώτου άντρα της Ελένης βρήκαν, δεν ξέρω αν βρήκαν και την ξεματιάχτρα της…
Γίνεται το έλα να δεις, τις κάνουν αφιερώματα με τις καλύτερες εμφανίσεις της, τις καλύτερες ατάκες της, τις καλύτερες στιγμές της, σαν να πέθανε ένα πράγμα.
Όποιος δεν κατέχει πράμα από Μενεγάκη, παθαίνει πολιτισμικό σοκ.
Αφήστε που έδειξαν κι όλα τα φορέματά της από την αρχή, όλα τα χτενίσματα, έπαιξαν όλα τα καψουροτράγουδα ως μουσική υπόκρουση, την είδαμε να φιλιέται με τον Λάτσιο τόσες φορές, που σε λίγο θα χάσουμε τη μπάλα.
Εγώ πάντως λέω πως οι αγρότες παραμένουν στα μπλόκα, η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο, οι εργαζόμενοι βγαίνουν στους δρόμους, τα Τέμπη παραμένουν κλειστά, τα διόδια εισπράττονται κανονικά, το κακό πάει κι έρχεται ….. και εμείς αρμενίζουμε στο απέραντο κίτρινο της σημερινής δημοσιογραφικής κατάντιας.
Διότι, όσο και να θέλουν να μας πείσουν ότι το θέμα ενδιαφέρει και πουλάει και γι’αυτό ασχολούνται…δεν θα τα καταφέρουν.
Ενδιαφέρει μια, ενδιαφέρει δυο, στο τέλος θα ξεχάσουμε το όνομά μας. Θα μας ρωτάνε πώς λεγόμαστε και θα λέμε «Ελένη».
Μην τρελαθούμε παιδιά. Εντάξει. Χρειαζόμασταν λίγο πιπέρι στη ζωή μας, αλλά εσείς το παρακάνατε.
Και πού είστε; Μην τη στενοχωριέστε την Ελένη. Και τα λεφτακια τα έχει, και τα σπιτάκια της τα έχει και τη δουλίτσα της την έχει.
Αλί σε άλλους.
Καλή μου μέρα και σήμερα, μπαρουτοτσικνισμένη μεν, καλή και ηλιόλουστη δε…ή τουλάχιστον το ελπίζω.(ΤΟΠΙΚΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου