Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πάνω από δυο εκατομμύρια Έλληνες βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, μήπως είναι αυτοί σ’αυτή τη φτώχεια που παίρνουν δυο, τρεις, τέσσερις ή πέντε χιλιάδες αμοιβές τον μήνα και άλλα τόσα επιδόματα. Μήπως είναι αυτοί που παίρνουν 52 επιδόματα, μήπως είναι αυτοί που παίρνουν 16 μισθούς;
Ακουσον –άκουσον
Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία του. Γιατί λοιπόν την έγκυρη προσέλευση στην εργασία του πρέπει να παίρνει επίδομα;
Ας ρωτήσουν όλοι αυτοί οι κύριοι, σε ποια ευρωπαϊκή ....χώρα παίρνουν τέτοιου είδους επίδομα, ας ρωτήσουν όλοι αυτοί οι κύριοι σε ποια ευρωπαϊκή χώρα παίρνουν 52 επιδόματα, από πού τα φέρανε αυτά τα επιδόματα , από τα σπίτια τους; Και μη μου πείτε ότι είναι κεκτημένα.
Μήπως δεν γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι η διαφορά ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα σε μισθούς και συντάξεις, είναι διπλάσια έως και πενταπλάσια; Ας ρωτήσουν λοιπόν σ ποια ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει αυτό το άνοιγμα ψαλίδας. Όλα τα επιδόματα αυτά όχι απλά να τα μειώσουν κατά 10% πρέπει εδώ και τώρα να τα κόψουν, να αφήσουν αυτά τα επιδόματα κοινωνικού χαρακτήρα.
εμείς οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ-ΝΑΤ-ΤΕΒΕ-ΤΣΑ-ΟΓΑ των 300-400-500-600 ευρώ λέμε να δημιουργήσουμε ένα ταμείο κοινωνικής αλληλεγγύης, ένα ταμείο πρόνοιας, ένα ταμείο φτώχειας έτσι ώστε να συμβάλλουμε να μην πεινάσουμε.
Ακούσαμε κι αυτό
Στη Βουλή των Ελλήνων εργάζονται 1.600 άτομα. Μια ολόκληρη κωμόπολη. Εμείς, σας κάνουμε μια πρόταση, μια και δεν προλάβατε με τον Καποδίστρια να δημιουργήσετε ένα δήμο στη Βουλή, μπορείτε τώρα να τον κάνετε με τον Καλλικράτη. Αξίζει λοιπόν ένας χώρος με 1.600 άτομα. Βέβαια πως τοποθετήθηκαν, είναι γνωστό, με τους τριακόσιους του Λεωνίδα, παιδιά, ανίψια, γαμπρούς, νύφες, εγγόνια και ομοϊδεάτες.
Είναι γνωστό πώς οικοδομήθηκε ο δημόσιος τομέας. Ρουσφετολογικά, πελατειακά, ένας δημόσιος τομέας σε γυάλινα πόδια σε βάρος του ιδιωτικού τομέα και όχι μόνο. Σε βάρος όλης της Ελληνικής κοινωνίας.
Ιδού το αποτέλεσμα.
Σε αυτό το έγκλημα που λέγεται δημόσιος τομέας, έχει ευθύνη το συνδικαλιστικό κίνημα, που όχι μόνο δεν το καταδίκασε αλλά και συμμετείχε και τώρα καλούμαστε όλοι οι Έλληνες που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας να πληρώσουμε το μάρμαρο. Τα περί έχοντας και μη έχοντας έγινε πλέον ανέκδοτο αίσχους και ντροπής.(Κελίδης Χαράλαμπος - ΤΟΠΙΚΗ - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ)
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πάνω από δυο εκατομμύρια Έλληνες βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, μήπως είναι αυτοί σ’αυτή τη φτώχεια που παίρνουν δυο, τρεις, τέσσερις ή πέντε χιλιάδες αμοιβές τον μήνα και άλλα τόσα επιδόματα. Μήπως είναι αυτοί που παίρνουν 52 επιδόματα, μήπως είναι αυτοί που παίρνουν 16 μισθούς;
Ακουσον –άκουσον
Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία του. Γιατί λοιπόν την έγκυρη προσέλευση στην εργασία του πρέπει να παίρνει επίδομα;
Ας ρωτήσουν όλοι αυτοί οι κύριοι, σε ποια ευρωπαϊκή ....χώρα παίρνουν τέτοιου είδους επίδομα, ας ρωτήσουν όλοι αυτοί οι κύριοι σε ποια ευρωπαϊκή χώρα παίρνουν 52 επιδόματα, από πού τα φέρανε αυτά τα επιδόματα , από τα σπίτια τους; Και μη μου πείτε ότι είναι κεκτημένα.
Μήπως δεν γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι η διαφορά ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα σε μισθούς και συντάξεις, είναι διπλάσια έως και πενταπλάσια; Ας ρωτήσουν λοιπόν σ ποια ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει αυτό το άνοιγμα ψαλίδας. Όλα τα επιδόματα αυτά όχι απλά να τα μειώσουν κατά 10% πρέπει εδώ και τώρα να τα κόψουν, να αφήσουν αυτά τα επιδόματα κοινωνικού χαρακτήρα.
εμείς οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ-ΝΑΤ-ΤΕΒΕ-ΤΣΑ-ΟΓΑ των 300-400-500-600 ευρώ λέμε να δημιουργήσουμε ένα ταμείο κοινωνικής αλληλεγγύης, ένα ταμείο πρόνοιας, ένα ταμείο φτώχειας έτσι ώστε να συμβάλλουμε να μην πεινάσουμε.
Ακούσαμε κι αυτό
Στη Βουλή των Ελλήνων εργάζονται 1.600 άτομα. Μια ολόκληρη κωμόπολη. Εμείς, σας κάνουμε μια πρόταση, μια και δεν προλάβατε με τον Καποδίστρια να δημιουργήσετε ένα δήμο στη Βουλή, μπορείτε τώρα να τον κάνετε με τον Καλλικράτη. Αξίζει λοιπόν ένας χώρος με 1.600 άτομα. Βέβαια πως τοποθετήθηκαν, είναι γνωστό, με τους τριακόσιους του Λεωνίδα, παιδιά, ανίψια, γαμπρούς, νύφες, εγγόνια και ομοϊδεάτες.
Είναι γνωστό πώς οικοδομήθηκε ο δημόσιος τομέας. Ρουσφετολογικά, πελατειακά, ένας δημόσιος τομέας σε γυάλινα πόδια σε βάρος του ιδιωτικού τομέα και όχι μόνο. Σε βάρος όλης της Ελληνικής κοινωνίας.
Ιδού το αποτέλεσμα.
Σε αυτό το έγκλημα που λέγεται δημόσιος τομέας, έχει ευθύνη το συνδικαλιστικό κίνημα, που όχι μόνο δεν το καταδίκασε αλλά και συμμετείχε και τώρα καλούμαστε όλοι οι Έλληνες που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας να πληρώσουμε το μάρμαρο. Τα περί έχοντας και μη έχοντας έγινε πλέον ανέκδοτο αίσχους και ντροπής.(Κελίδης Χαράλαμπος - ΤΟΠΙΚΗ - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου