Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Οι Γερμανοί ξανάρχονται. Όχι βέβαια με τη μορφή του κατακτητή ούτε με ψηλή μαύρη μπότα της Κατοχής αλλά αρκετά πιο εξευγενισμένοι με γόβα στιλέτο της Μέρκελ και μ’ένα σωρό κανόνες προτεσταντικής ηθικής.
***
Παίρνω λοιπόν την ευκαιρία, επικαλούμενος τις αναφορές του πατέρα της κοινωνιολογίας Max Weber να αιτιολογήσω τη συμπεριφορά των Γερμανών, κάτι για μας.... ανεξήγητο, γι’αυτούς αυτονόητο.
***
Όταν υιοθετήθηκε η εργασία με το κομμάτι που είχε σαν σκοπό την αύξηση παραγωγικότητας, Προτεστάντες και Καλβινιστές ανταποκρίθηκαν στο μέτρο ανεβάζοντας την αμοιβή τους. Αντίθετα οι μη μυημένοι στον προτεσταντισμό εργαζόμενοι με το κομμάτι, εργάζονταν ίσα-ίσα να καλύψουν το μισθό τους, λιγότερες ώρες δηλαδή εργασίας. Έκτοτε βέβαια ο καπιταλισμός προσανατολίστηκε στη μείωση μισθών και περισσότερες ώρες εργασίας για να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
***
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σήμερα οι νότιοι λαοί της Ευρώπης στην πλειοψηφία τους Καθολικοί δεν ενστερνίζονται την ιδέα του ότι η εργασία είναι δώρον θεού και δεν είναι κυρίαρχο στη φιλοσοφία τους ότι ο άνθρωπος υπάρχει για τη χαρά της δουλειάς του, αντί να γίνεται το αντίθετο.
***
Άλλωστε, κατά τον Weber πάντα η διάκριση των προτεσταντών σε επιχειρηματικές οργανωμένες δραστηριότητες είναι εμφανής σε αντίθεση με τους καθολικούς και τους ανατολικούς που διακρίνονται σε μεμονωμένες, ελεύθερες δραστηριότητες.
***
Παραφράζοντας κάποια δεδομένα και δημοσιογραφική αδεία θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι ο σκληρός πυρήνας των Γερμανών πέρα από τη θρησκευτική επιρροή δέχτηκε, απέκλεισε αυτό που σήμερα επικαλούμαστε ποιότητα ζωής, έχοντας μια «νοοτροπία» εργαλείου και όχι εργάτη.
***
Μια νοοτροπία εμποτισμένη με τις αξίες του ασκητισμού, της οργάνωσης, της ενταντικοποίησης και του κέρδους, όχι μόνο από ταύτιση στο θέλημα του Θεού αλλά σαφώς επηρεασμένη και από το Deutschland uber alles.
***
Είναι λογικό και αυτονόητο ένας λαός που γαλουχήθηκε στην πειθαρχία να δέχεται τα τελευταία 10 χρόνια τις μικρότερες αυξήσεις (μόλις 7%) από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και να το υπομένει αγόγγυστα.
***
Κατά πόσο βέβαια αυτού του είδους η πειθαρχία είναι αρετή ή καταναγκασμός σ’ένα σύστημα αποχαύνωσης είναι ένα άλλο θέμα που δεν είναι της ώρας.
***
Δεν με πείραξε καθόλου η κακοποίηση της Αφροδίτης της Μήλου ούτε ο προσβλητικός συμβολισμός των Γερμανών σε βάρος της χώρας μας. Όπως κι αυτούς δεν πρέπει να τους πειράξει αν δουν στις εφημερίδες μας τη Μέρκελ στο περιβραχιόνιο με τον αγκυλωτό σταυρό ή κάποιους τόνους σαπούνια από ανθρώπινες σάρκες. Αυτή την ελευθερία έκφρασης, τη Δημοκρατία, τη δώσαμε απλόχερα στον κόσμο και λειτουργεί.
***
Μη τους παρεξηγείτε λοιπόν, είναι τέτοια η κουλτούρα τους και δεν το κάνουν από μίσος στους Έλληνες, θα το έκαναν στον καθένα που θέλει να’ναι ελεύθερος, που δεν ασπάζεται τον μηχανικό τρόπο ζωής τους.(ΤΟΠΙΚΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου