Φορτώστε, είναι το μήνυμα της ημέρας. Ο λόγος; Πολύ απλός. Υπερβαίνουν όχι απλώς το ρόλο τους αλλά μπαίνουν και σε ξένα χωράφια.
Ομιλούν, φωνασκούν, ασκούν κριτική λες και είμαστε συνέταιροι ένα πράγμα και θα πρέπει για κάθε τι που γράφουμε, σχολιάζουμε να τους πάρουμε και τη γνώμη. Μπορείτε, αγαπητοί μου να εκφράζεστε διότι αυτό λέει το Σύνταγμά μας, διότι αν σας διαφεύγει έχουμε δημοκρατία, αλλά δεν μπορεί να σηκώνετε ένα τηλέφωνο και να μας λέτε «γράφετε ο,τι θέλετε…για να γεμίσετε τη στήλη σας».
Και μάλιστα, όταν αυτά ακούγονται από στόμα εκπαιδευτικού είναι .....ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Διότι, αναρωτιέμαι πραγματικά, τι θα λέει και στους μαθητές του.
Πάμε τώρα να κάνουμε και μια άλλη διευκρίνιση. Το τι σχολιάζεται σε μια στήλη, είναι ευθύνη του υπογράφοντος.
Το τι αναφέρεται σε ένα ρεπορτάζ, είναι ευθύνη του δημοσιογράφου που κάνει το ρεπορτάζ.
Αν θέλετε να μπούμε τώρα και σε ανάλυση του τι είναι ρεπορτάζ και τι σχόλιο….τότε λυπάμαι αλλά θα χάσω πολύτιμο χρόνο.
Πάμε τώρα και στα άλλα της ημέρας.
Πολύς λόγος για τις συναντήσεις των δημοσιογράφων με τους αιρετούς. Οι περισσότερες γίνονται στο πλαίσιο των εορτών, λίγο πριν και λίγο μετά. Ο λόγος που καθιερώθηκαν είναι ότι στη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους, οι άμεσοι συνεργάτες τους με την καλή έννοια είναι οι δημοσιογράφοι.
Είναι αυτοί που τρέχουν νύχτες στα χιόνια, στις πλημμύρες, Κυριακές στις εκδηλώσεις, πρωινά στις συσκέψεις, απογεύματα σε πολύωρες συνεδριάσεις και λοιπά και λοιπά.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν που αναγκαστικά και λόγω επαγγέλματος συναναστρέφονται μεταξύ τους μια φορά το χρόνο τρώνε και μαζί, αν δεν σας πειράζει κι αν δεν σας ενοχλεί.
Όσοι ενοχλούνται μπορούν ελεύθερα να εκφράζουν την γνώμη τους, όχι όμως και να βγάζουν εύκολα συμπεράσματα που προσβάλλουν το σύνολο του δημοσιογραφικού κόσμου.
Επιπλέον, να μας συμπαθάτε, αλλά αν εξαρτιόμασταν από ένα πιάτο φαί θα το είχαμε χάσει προ πολλού το παιχνίδι.
Ευτυχώς, δεν πεινάμε, δεν διψάμε. Είμαστε πολύ αξιοπρεπείς όλοι μας και κυρίως ΕΥΓΕΝΕΙΣ.
Και επιπλέον, δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν καθίσαμε ποτέ στην άνετη και ζεστή καρέκλα του δημοσίου ασκώντας εύκολη κριτική.
Αυτά, διότι χορτάσαμε από εύκολους λαϊκισμούς.
Σε ο,τι αφορά το ποιος πληρώνει τα τραπέζια….να μας συμπαθάτε, αλλά και το κράτος πληρώνει μισθούς σε δημοσίους υπαλλήλους που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους.
Γράψτε λοιπόν και γι’αυτούς πρώτα και κύρια και μετά ασχοληθείτε και με τους 10 δημοσιογράφους της Πιερίας.
Δεν αναφέρομαι σε κανέναν προσωπικά. Έχω ακούσει σάλια από όσους δυστυχώς, θεωρούν εαυτούς μάλλον πεινασμένους και καταδικασμένους στην «πείνα» του πνεύματός τους και αναφέρομαι συλλογικά.
Τώρα, αν κάποιος έχει τη μύγα ας τη φάει. Είναι και διαίτης.
Καλή τους ημέρα.
Αλλαγή θέματος και κλίματος, γιατί σαν πολύ βάρυνε η σημερινή μου στήλη και θα το ήθελα.
Το Σαββατοκύριακο είναι μπροστά μας και πολύ χαιρόμαστε που θα γιορτάσουμε τους Τρεις Ιεράρχες. Φωτισμένους δασκάλους. Ημέρα των γραμμάτων και των τεχνών και με πολύ αξιόλογες εκδηλώσεις.
Καλή μας ημέρα.(τοπικη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου