ΤΡΙΤΗ 26-1-2010
Συνέντευξη στον Μιχάλη Πολυδώρου (nooz.gr)
Δεν μασάει τα λόγια του ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τις ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή στην οικονομία. Μιλάει μάλιστα για δημοσιονομικό εκτροχιασμό, επισημαίνοντας με νόημα ότι ο Γιώργος Αλογοσκούφης ήταν παντοδύναμος.
Σε συνέντευξή του στο nooz.gr, o βουλευτής της ΝΔ και τομεάρχης Περιβάλλοντος, σχολιάζει τις 100 πρώτες ημέρες ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις 60 πρώτες ημέρες Σαμαρά, σημειώνοντας ότι χρειάζoνται αναδιοργάνωση του κόμματος και προγραμματικές θέσεις. "Οφείλουμε" τονίζει "πρώτα από όλα να αναμετρηθούμε με τον κακό μας εαυτό".
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλάει επίσης για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και το νομοσχέδιο για τη χορήγηση ιθαγένειας, αντιμετωπίζει καταρχήν θετικά τον "Καλλικράτη", ενώ για το εκλογικό νόμο και την προτίμησή του στο λεγόμενο "γερμανικό μοντέλο" τονίζει οτι είναι "ευκαιρία για τη ΝΔ να κάνει πράξη την σύνθεση ιδεών"
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Ένα σχόλιο για τις πρώτες 100 ημέρες. Τα αρνητικά και τα θετικά, αν υπάρχουν, της νέας διακυβέρνησης;
Ακόμη και αν διαθέτεις αποθέματα θετικής σκέψης πολύ δύσκολα μπορείς να αποβάλλεις τα αρνητικά αυτής της κυβέρνησης. Το λέω αυτό γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται διατεθειμένη να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα που απαιτούνται για να βγούμε από την κρίση. Αντί αυτού επιδεικνύει έναν αδικαιολόγητο ερασιτεχνισμό που σε μία τόσο κρίσιμη συγκυρία είναι και εξαιρετικά επικίνδυνος. Συντηρεί τις ασάφειες στα φορολογικά, φέρνει στη Βουλή τροπολογίες τη νύχτα που κάτω από την πίεση της διχασμένης κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ τις αποσύρει την επόμενη μέρα, ζητάει τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για νομοθετική ρύθμιση και μετά κάνει ακριβώς τα αντίθετα. Μόλις την περασμένη Τετάρτη τοποθέτηση, με καθυστέρηση τριών και πλέον μηνών, τον γενικό γραμματέα που θα είναι αρμόδιος για την υλοποίηση του ΕΣΠΑ. Ενός προγράμματος, που κάτω από την σημερινή πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία, μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης, δίνοντας ώθηση στην ελληνική οικονομία. Όλα αυτά συνθέτουν το πάζλ των πρώτων 100 ημερών της κυβέρνησης που δυστυχώς για την χώρα, το ισοζύγιό τους είναι αρνητικό.
Υπάρχει «ακυβερνησία»;
Υπάρχει αναντιστοιχία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων. Υπάρχει έλλειμμα αντίληψης της πραγματικής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας και των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για να βγούμε από την κρίση. Υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των λεγόμενων «κοινωνιστών» με τους «πραγματιστές», δηλαδή αυτούς που αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος. Υπάρχει αντιπαράθεση μεταξύ του κόμματος και της κυβέρνησης, ακόμη και μεταξύ υπουργών και κορυφαίων στελεχών. Υπάρχει ένδεια σοβαρών προτάσεων με αποτέλεσμα τη μόνη λύση που βλέπουν μπροστά είναι οι φόροι. Μέτρο αναποτελεσματικό και απέναντι στην προοπτική ανάπτυξης. Υπάρχει αδυναμία σύγκρουσης με τον μεγάλο ασθενή, που δεν είναι άλλος από το ελληνικό δημόσιο. Υπάρχει έλλειψη συντονισμού. Υπάρχει ο φόβος του πολιτικού κόστους. Αν όλα αυτά στην ορολογία της πολιτικής επιστήμης σημαίνουν ότι μια χώρα δεν κυβερνάται, τότε υπάρχει αυτό που με ρωτάτε.
Μονόδρομος τα σκληρά μέτρα για την οικονομία; Πως κρίνετε το Πρόγραμμα Σταθερότητας; Θα αναγκαστούμε να εφαρμόσουμε το λεγόμενο σχέδιο Β;
Η χώρα μας αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή κρίση και όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη για να βγει από το αδιέξοδο. Γι’ αυτό και ευχόμαστε να πετύχει τους στόχους του το Πρόγραμμα Σταθερότητας που παρουσίασε η κυβέρνηση. Φοβάμαι όμως ότι δεν θα καταφέρει να το εφαρμόσει όσο επιμένει να μην βάζει φρένο στις δαπάνες του Δημοσίου. Κι αυτό συμβαίνει γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ έχει μάθει να ανασαίνει κρατικό οξυγόνο που η κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να του το στερήσει. Αν κάθε φορά που ο Υπουργός Οικονομικών παρουσιάζει μέτρα και το βαθύ ΠΑΣΟΚ αντιτίθεται και τον αναγκάζει να κάνει πίσω, τότε ούτε το Πρόγραμμα Σταθερότητας ούτε καμία άλλη πρωτοβουλία στον τομέα της οικονομίας έχει καμία τύχη. Σε αυτές τις παλινωδίες του ΠΑΣΟΚ η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συναινέσει. Κατά συνέπεια το ζήτημα δεν είναι αν θα πάμε από το ένα σχέδιο στο άλλο, αλλά να υπάρχει σχέδιο και πολιτική βούληση. Φοβάμαι, όμως, ότι η κυβέρνηση δεν έχει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Μπορεί, όμως, μια κυβέρνηση, έστω με μεγάλη πλειοψηφία, να λάβει σκληρές αποφάσεις;
Πιστεύω ακράδαντα ότι οι σοβαρές και δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να πάρει μια κυβέρνηση δεν συνδέονται απαραίτητα με την κοινοβουλευτική της δύναμη. Προφανώς και έχει την αξία της. Μεγαλύτερη, όμως, αξία έχει η πολιτική βούληση και το συγκεκριμένο σχέδιο μιας κυβέρνησης. Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου δεν μας έχει πείσει, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, ότι διαθέτει κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά. Μακάρι να το δούμε στο άμεσο μέλλον. Θα είναι για το καλό του τόπου. Μας αφορά όλους μας, πέρα και πάνω από κομματικές αντιλήψεις ή ιδεολογικές διαφορές.
Συμφωνείτε με την κριτική Αλογοσκούφη ότι μια ομάδα κρατιστών και λαϊκιστών στη ΝΔ την εμπόδισαν να εφαρμόσει την οικονομική της πολιτική;
Ο κ. Αλογοσκούφης υπήρξε παντοδύναμος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών σχεδόν για πέντε χρόνια. Η άποψή του, λοιπόν, έχει την αξία της. Όπως, όμως, και το έργο του. Λέω, λοιπόν, ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνέβαλε στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Δεν παραβλέπω βέβαια ότι το 2009 ήταν μία χρονιά ειδικών συνθηκών, που λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης το έλλειμμα ξέφυγε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης αλλά το βαθύτερο πρόβλημα είναι ότι η δική μας κυβέρνηση όταν είχε την δυνατότητα, ειδικά στην αρχή της διακυβέρνησης μας (2004 - 2006), να μειώσει το δημόσιο χρέος και να συγκρατήσει το έλλειμμα, δεν το έκανε. Δεν μειώσαμε το Κράτος, δεν αντιμετωπίσαμε την σπατάλη και δυστυχώς συντηρήσαμε έναν υδροκέφαλο δημόσιο τομέα. Τώρα αν όλα αυτά που σας περιγράφω ότι δεν έγιναν οφείλονται στους «κρατιστές» ή τους «λαϊκιστές», που σαφώς βρίσκονται και εντός της ΝΔ, δεν το γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι έγκαιρα, και θα έλεγα και μόνος, είχα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου προς την κυβέρνησή μας. Σε μια περίοδο, όμως, πολιτικής ευδαιμονίας δεν με άκουσε κανείς. Αυτά ήταν λάθη τα οποία μας οδήγησαν στα έδρανα της Αντιπολίτευσης, σήμερα όμως το μεγάλο στοίχημα είναι το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών και σε αυτό κρίνεται πλέον η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Αγροτικές κινητοποιήσεις. Είναι άμοιροι ευθυνών οι αγροτοπατέρες, αλλά και οι τοπικοί βουλευτές;
Ακούστε, κύριε Πολυδώρου. Το αγροτικό ζήτημα είναι σύνθετο. Δεν είναι απλό. Και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Από όλες τις πλευρές. Άλλωστε, αν ήταν δεν θα είχαμε εδώ και 15 χρόνια κάθε χρόνο τα ίδια με τη κάθοδο των τρακτέρ και το κλείσιμο των δρόμων. Στο οποίο δεν συμφωνώ. Και δεν συμφωνώ όχι γιατί και οι αγρότες δεν έχουν δίκιο. Αλλά γιατί την ίδια στιγμή παραλύει η χώρα, κόβεται στα δυο, διαλύεται ο οικονομικός και κοινωνικός ιστός. Ειδικά σε μια χρονική στιγμή οικονομικά, δηλαδή εθνικά, δύσκολη. Πρέπει όλοι μας με περίσσιο πολιτικό θάρρος να καθίσουμε και να συζητήσουμε σοβαρά για το μέλλον του αγροτικού κόσμου. Γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της οικονομικής ραχοκοκαλιάς της χώρας. Άλλωστε τα προβλήματα των αγροτών δεν είναι μόνον οικονομικά. Συνδέονται με την παραγωγή, με την αλλαγή καλλιεργειών, με την βιολογική καλλιέργεια. Αυτά πρέπει να δούμε και πως μπορούμε να στηρίξουμε τους αγρότες και ειδικά τους νέους αγρότες. Είναι απαραίτητο να συνεχισθούν και να ενισχυθούν περαιτέρω τα φιλικά προς το περιβάλλον προγράμματα στον αγροτικό τομέα, καθώς επίσης και όλες οι δράσεις που έχουν σχέση με την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων. Η Ελλάδα έχει τις καλύτερες προϋποθέσεις για να παράγει προϊόντα υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών με μεθόδους παραγωγής που να σέβονται και να προστατεύουν τον έλληνα αγρότη, τον καταναλωτή και το περιβάλλον. Πρέπει να δοθεί έμφαση στην ποιοτική γεωργία, είτε πρόκειται για παραγωγή βιολογικών προϊόντων, είτε για εφαρμογή ολοκληρωμένης διαχείρισης στην παραγωγή, που είναι το καλύτερο «διαβατήριο», για την ακόμα μεγαλύτερη διείσδυσή τους στις αγορές. Όλα αυτά έχουμε καθίσει να συζητήσουμε σοβαρά; Σας απαντώ, όχι. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα. Ας αποτελέσει η οικονομική κρίση, το εφαλτήριο για μια νέα αγροτική πολιτική, προσαρμοσμένη στις σύγχρονες απαιτήσεις και την εμπειρία άλλων χωρών.
Εσείς υπέρ του γερμανικού μοντέλου, ο Αντώνης Σαμαράς κατά. Τι θα κάνετε την ώρα της «κρίσης» σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα;
Στα έξι, περίπου, χρόνια που πολιτεύομαι έχω αποδείξει πως είμαι από τους πολιτικούς εκείνους που δεν αλλάζουν τις πολιτικές τους θέσεις από μέρα σε μέρα. Που δεν διστάζω να συγκρουστώ ειδικά όταν κρίνω πως είναι προς το συμφέρον των πολιτών. Είναι αλήθεια ότι έχω ταχθεί, σε ανύποπτη μάλιστα χρονική στιγμή, υπέρ του γερμανικού μοντέλου, έχοντας αναλάβει και σχετική πρωτοβουλία στη Βουλή για την κατάτμηση της αχανούς Β’ Αθηνών. Από εκεί και πέρα, πιστεύω ότι το όλο θέμα πρέπει να συζητηθεί στα αρμόδια όργανα του κόμματος και να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις, όταν φυσικά η κυβέρνηση παρουσιάσει μία συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση. Πιστεύω ότι είναι μια ευκαιρία για τη ΝΔ να κάνει πράξη την σύνθεση ιδεών, να ακουστούν όλες οι απόψεις, να κατατεθούν προτάσεις και έτσι να αποδείξουμε ότι μπορεί να υπάρχει σύνθεση διαφορετικών προσεγγίσεων.
Ναι ή όχι στο νομοσχέδιο για τη χορήγηση ιθαγένειας;
Κοιτάξτε, κύριε Πολυδώρου. Ένα τόσο σύνθετο και δύσκολο ζήτημα δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Δεν μπορεί να απαντηθεί στην λογική του «ναι ή όχι». Το μεταναστευτικό είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα που δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται αποσπασματικά. Οφείλουμε όλοι μας, κυβέρνηση, κόμματα, κοινωνία, να δούμε όλες τις παραμέτρους του και να το αντιμετωπίσουμε χωρίς φοβικά σύνδρομα και χωρίς επιπολαιότητα που μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη. Η κυβέρνηση θα μπορούσε, για ένα θέμα που έχει ευρύτερες προεκτάσεις και συνδέεται και με την ασφάλεια της χώρας, να συζητήσει διακομματικά και στην συνέχεια να παρουσιάσει την συνολική και συγκεκριμένη πρότασή της, πράγμα που δεν έχει κάνει ακόμα. Άλλωστε τα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη έχουν αντιμετωπίσει το όλο ζήτημα, υπάρχει κατά συνέπεια σχετική εμπειρία. Και κάτι ακόμη: καλή είναι η δημόσια διαβούλευση, εφόσον, όμως, την θέλουμε ως ουσιαστικό πολιτικό εργαλείο και εφόσον είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε τις θέσεις και τις απόψεις των πολιτών. Διαφορετικά και εφόσον την χρησιμοποιούμε μόνον για επικοινωνιακούς λόγους τότε δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα. Νομίζω δε, ότι αυτό κάνει η κυβέρνηση. Δυστυχώς θα προσέθετα.
Ναι ή όχι στον Καλλικράτη;
Χωρίς καμία αμφιβολία η διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας είναι απολύτως αναγκαία. Υπό αυτό το πρίσμα και χωρίς να μπαίνω στην ουσία του σχεδίου «Καλλικράτης», η κυβέρνηση κινείται σωστά, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο. Είναι αλήθεια ότι χρειαζόμαστε μία Τοπική Αυτοδιοίκηση ή, πλέον Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, πραγματικά ισχυρή, ουσιαστική, με αρμοδιότητες και πόρους ώστε να παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες. Από εκεί και πέρα, όμως, αυτή η μεταρρύθμιση δεν μπορεί να εξαντλείται μόνο σε χωροταξικές διευθετήσεις και πιστεύω ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιλέξει διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του «Καλλικράτη» και να λαμβάνει υπόψη της ζητήματα ουσίας που είναι πιο σημαντικά από τα χωροταξικά. Πρέπει επίσης να σας πω ότι με τους ρυθμούς με τους οποίους κινείται η κυβέρνηση και με τις αρρυθμίες που παρουσιάζει στο κυβερνητικό έργο, προβλέπω ότι δεν θα καταστεί τελικά δυνατόν να εφαρμοστεί το σχέδιο ενόψει των επικείμενων δημοτικών εκλογών. Ακόμη, όμως, και αν εφαρμοστεί αυτό, μάλλον, θα γίνει γρήγορα και βιαστικά.
Οι 60 πρώτες ημέρες στη ΝΔ μετά την ανάδειξη Σαμαρά στην ηγεσία;
τον
Κάθε αρχή είναι δύσκολη και ανηφορική. Πιστεύω, όμως, ότι δίνοντας όλοι τον καλύτερό μας εαυτό θα μπορέσουμε να κάνουμε ξανά τη ΝΔ κυρίαρχη πολιτική δύναμη και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Χρειάζεται, όμως, γρήγορη και αποτελεσματική αναδιοργάνωση του κόμματος με άνοιγμά του στην κοινωνία, απαιτείται να διαμορφώσουμε προγραμματικές θέσεις. Οι πολίτες είναι ακόμα οργισμένοι με τη Νέα Δημοκρατία και για να διαχειριστούμε αυτήν την οργή οφείλουμε πρώτα από όλα να αναμετρηθούμε με τον κακό μας εαυτό. Θα χρειαστούμε όμως πολύ χρόνο.
Έντεκα βαθμούς πίσω, η «ομάδα» πρέπει να ενισχυθεί στα «άκρα» ή στο «κέντρο»;
Επειδή από μικρός μου αρέσει ο αθλητισμός και ειδικά τα ομαδικά σπορ, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, σας λέω ότι πριν μια ομάδα προχωρήσει σε αλλαγές στο ρόστερ της, πρέπει να υπάρξουν αγώνες, να προχωρήσει το πρωτάθλημα, έτσι ώστε να πάρουν οι παίκτες παιχνίδια στα πόδια τους. Αυτό μεταφορικά συμβαίνει σε πολλές επαγγελματικές δραστηριότητες και φυσικά στα κόμματα. Η ΝΔ, λοιπόν, προσπαθεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα μετά την ήττα του περασμένου Οκτωβρίου και την αλλαγή ηγεσίας και χρειάζεται χρόνο για να κριθεί. Πολύ περισσότερα για να ξεκινήσει τις αλλαγές. Σας λέω επιπλέον, όμως, ότι στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή είμαστε υποχρεωμένοι να ξεφύγουμε από τα στενά κομματικά όρια, καθώς αυτό που προέχει είναι η σωτηρία του τόπου. Σε αυτήν την ανάγκη είμαστε προσηλωμένοι. Και πρέπει να πετύχουμε. Όλα τα άλλα έπονται και πολύ περισσότερο διορθώνονται.
Δεν μασάει τα λόγια του ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τις ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή στην οικονομία. Μιλάει μάλιστα για δημοσιονομικό εκτροχιασμό, επισημαίνοντας με νόημα ότι ο Γιώργος Αλογοσκούφης ήταν παντοδύναμος.
Σε συνέντευξή του στο nooz.gr, o βουλευτής της ΝΔ και τομεάρχης Περιβάλλοντος, σχολιάζει τις 100 πρώτες ημέρες ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις 60 πρώτες ημέρες Σαμαρά, σημειώνοντας ότι χρειάζoνται αναδιοργάνωση του κόμματος και προγραμματικές θέσεις. "Οφείλουμε" τονίζει "πρώτα από όλα να αναμετρηθούμε με τον κακό μας εαυτό".
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλάει επίσης για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και το νομοσχέδιο για τη χορήγηση ιθαγένειας, αντιμετωπίζει καταρχήν θετικά τον "Καλλικράτη", ενώ για το εκλογικό νόμο και την προτίμησή του στο λεγόμενο "γερμανικό μοντέλο" τονίζει οτι είναι "ευκαιρία για τη ΝΔ να κάνει πράξη την σύνθεση ιδεών"
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Ένα σχόλιο για τις πρώτες 100 ημέρες. Τα αρνητικά και τα θετικά, αν υπάρχουν, της νέας διακυβέρνησης;
Ακόμη και αν διαθέτεις αποθέματα θετικής σκέψης πολύ δύσκολα μπορείς να αποβάλλεις τα αρνητικά αυτής της κυβέρνησης. Το λέω αυτό γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται διατεθειμένη να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα που απαιτούνται για να βγούμε από την κρίση. Αντί αυτού επιδεικνύει έναν αδικαιολόγητο ερασιτεχνισμό που σε μία τόσο κρίσιμη συγκυρία είναι και εξαιρετικά επικίνδυνος. Συντηρεί τις ασάφειες στα φορολογικά, φέρνει στη Βουλή τροπολογίες τη νύχτα που κάτω από την πίεση της διχασμένης κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ τις αποσύρει την επόμενη μέρα, ζητάει τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για νομοθετική ρύθμιση και μετά κάνει ακριβώς τα αντίθετα. Μόλις την περασμένη Τετάρτη τοποθέτηση, με καθυστέρηση τριών και πλέον μηνών, τον γενικό γραμματέα που θα είναι αρμόδιος για την υλοποίηση του ΕΣΠΑ. Ενός προγράμματος, που κάτω από την σημερινή πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία, μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης, δίνοντας ώθηση στην ελληνική οικονομία. Όλα αυτά συνθέτουν το πάζλ των πρώτων 100 ημερών της κυβέρνησης που δυστυχώς για την χώρα, το ισοζύγιό τους είναι αρνητικό.
Υπάρχει «ακυβερνησία»;
Υπάρχει αναντιστοιχία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων. Υπάρχει έλλειμμα αντίληψης της πραγματικής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας και των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για να βγούμε από την κρίση. Υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των λεγόμενων «κοινωνιστών» με τους «πραγματιστές», δηλαδή αυτούς που αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος. Υπάρχει αντιπαράθεση μεταξύ του κόμματος και της κυβέρνησης, ακόμη και μεταξύ υπουργών και κορυφαίων στελεχών. Υπάρχει ένδεια σοβαρών προτάσεων με αποτέλεσμα τη μόνη λύση που βλέπουν μπροστά είναι οι φόροι. Μέτρο αναποτελεσματικό και απέναντι στην προοπτική ανάπτυξης. Υπάρχει αδυναμία σύγκρουσης με τον μεγάλο ασθενή, που δεν είναι άλλος από το ελληνικό δημόσιο. Υπάρχει έλλειψη συντονισμού. Υπάρχει ο φόβος του πολιτικού κόστους. Αν όλα αυτά στην ορολογία της πολιτικής επιστήμης σημαίνουν ότι μια χώρα δεν κυβερνάται, τότε υπάρχει αυτό που με ρωτάτε.
Μονόδρομος τα σκληρά μέτρα για την οικονομία; Πως κρίνετε το Πρόγραμμα Σταθερότητας; Θα αναγκαστούμε να εφαρμόσουμε το λεγόμενο σχέδιο Β;
Η χώρα μας αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή κρίση και όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη για να βγει από το αδιέξοδο. Γι’ αυτό και ευχόμαστε να πετύχει τους στόχους του το Πρόγραμμα Σταθερότητας που παρουσίασε η κυβέρνηση. Φοβάμαι όμως ότι δεν θα καταφέρει να το εφαρμόσει όσο επιμένει να μην βάζει φρένο στις δαπάνες του Δημοσίου. Κι αυτό συμβαίνει γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ έχει μάθει να ανασαίνει κρατικό οξυγόνο που η κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να του το στερήσει. Αν κάθε φορά που ο Υπουργός Οικονομικών παρουσιάζει μέτρα και το βαθύ ΠΑΣΟΚ αντιτίθεται και τον αναγκάζει να κάνει πίσω, τότε ούτε το Πρόγραμμα Σταθερότητας ούτε καμία άλλη πρωτοβουλία στον τομέα της οικονομίας έχει καμία τύχη. Σε αυτές τις παλινωδίες του ΠΑΣΟΚ η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συναινέσει. Κατά συνέπεια το ζήτημα δεν είναι αν θα πάμε από το ένα σχέδιο στο άλλο, αλλά να υπάρχει σχέδιο και πολιτική βούληση. Φοβάμαι, όμως, ότι η κυβέρνηση δεν έχει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Μπορεί, όμως, μια κυβέρνηση, έστω με μεγάλη πλειοψηφία, να λάβει σκληρές αποφάσεις;
Πιστεύω ακράδαντα ότι οι σοβαρές και δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να πάρει μια κυβέρνηση δεν συνδέονται απαραίτητα με την κοινοβουλευτική της δύναμη. Προφανώς και έχει την αξία της. Μεγαλύτερη, όμως, αξία έχει η πολιτική βούληση και το συγκεκριμένο σχέδιο μιας κυβέρνησης. Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου δεν μας έχει πείσει, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, ότι διαθέτει κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά. Μακάρι να το δούμε στο άμεσο μέλλον. Θα είναι για το καλό του τόπου. Μας αφορά όλους μας, πέρα και πάνω από κομματικές αντιλήψεις ή ιδεολογικές διαφορές.
Συμφωνείτε με την κριτική Αλογοσκούφη ότι μια ομάδα κρατιστών και λαϊκιστών στη ΝΔ την εμπόδισαν να εφαρμόσει την οικονομική της πολιτική;
Ο κ. Αλογοσκούφης υπήρξε παντοδύναμος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών σχεδόν για πέντε χρόνια. Η άποψή του, λοιπόν, έχει την αξία της. Όπως, όμως, και το έργο του. Λέω, λοιπόν, ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνέβαλε στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Δεν παραβλέπω βέβαια ότι το 2009 ήταν μία χρονιά ειδικών συνθηκών, που λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης το έλλειμμα ξέφυγε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης αλλά το βαθύτερο πρόβλημα είναι ότι η δική μας κυβέρνηση όταν είχε την δυνατότητα, ειδικά στην αρχή της διακυβέρνησης μας (2004 - 2006), να μειώσει το δημόσιο χρέος και να συγκρατήσει το έλλειμμα, δεν το έκανε. Δεν μειώσαμε το Κράτος, δεν αντιμετωπίσαμε την σπατάλη και δυστυχώς συντηρήσαμε έναν υδροκέφαλο δημόσιο τομέα. Τώρα αν όλα αυτά που σας περιγράφω ότι δεν έγιναν οφείλονται στους «κρατιστές» ή τους «λαϊκιστές», που σαφώς βρίσκονται και εντός της ΝΔ, δεν το γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι έγκαιρα, και θα έλεγα και μόνος, είχα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου προς την κυβέρνησή μας. Σε μια περίοδο, όμως, πολιτικής ευδαιμονίας δεν με άκουσε κανείς. Αυτά ήταν λάθη τα οποία μας οδήγησαν στα έδρανα της Αντιπολίτευσης, σήμερα όμως το μεγάλο στοίχημα είναι το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών και σε αυτό κρίνεται πλέον η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Αγροτικές κινητοποιήσεις. Είναι άμοιροι ευθυνών οι αγροτοπατέρες, αλλά και οι τοπικοί βουλευτές;
Ακούστε, κύριε Πολυδώρου. Το αγροτικό ζήτημα είναι σύνθετο. Δεν είναι απλό. Και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Από όλες τις πλευρές. Άλλωστε, αν ήταν δεν θα είχαμε εδώ και 15 χρόνια κάθε χρόνο τα ίδια με τη κάθοδο των τρακτέρ και το κλείσιμο των δρόμων. Στο οποίο δεν συμφωνώ. Και δεν συμφωνώ όχι γιατί και οι αγρότες δεν έχουν δίκιο. Αλλά γιατί την ίδια στιγμή παραλύει η χώρα, κόβεται στα δυο, διαλύεται ο οικονομικός και κοινωνικός ιστός. Ειδικά σε μια χρονική στιγμή οικονομικά, δηλαδή εθνικά, δύσκολη. Πρέπει όλοι μας με περίσσιο πολιτικό θάρρος να καθίσουμε και να συζητήσουμε σοβαρά για το μέλλον του αγροτικού κόσμου. Γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της οικονομικής ραχοκοκαλιάς της χώρας. Άλλωστε τα προβλήματα των αγροτών δεν είναι μόνον οικονομικά. Συνδέονται με την παραγωγή, με την αλλαγή καλλιεργειών, με την βιολογική καλλιέργεια. Αυτά πρέπει να δούμε και πως μπορούμε να στηρίξουμε τους αγρότες και ειδικά τους νέους αγρότες. Είναι απαραίτητο να συνεχισθούν και να ενισχυθούν περαιτέρω τα φιλικά προς το περιβάλλον προγράμματα στον αγροτικό τομέα, καθώς επίσης και όλες οι δράσεις που έχουν σχέση με την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων. Η Ελλάδα έχει τις καλύτερες προϋποθέσεις για να παράγει προϊόντα υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών με μεθόδους παραγωγής που να σέβονται και να προστατεύουν τον έλληνα αγρότη, τον καταναλωτή και το περιβάλλον. Πρέπει να δοθεί έμφαση στην ποιοτική γεωργία, είτε πρόκειται για παραγωγή βιολογικών προϊόντων, είτε για εφαρμογή ολοκληρωμένης διαχείρισης στην παραγωγή, που είναι το καλύτερο «διαβατήριο», για την ακόμα μεγαλύτερη διείσδυσή τους στις αγορές. Όλα αυτά έχουμε καθίσει να συζητήσουμε σοβαρά; Σας απαντώ, όχι. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα. Ας αποτελέσει η οικονομική κρίση, το εφαλτήριο για μια νέα αγροτική πολιτική, προσαρμοσμένη στις σύγχρονες απαιτήσεις και την εμπειρία άλλων χωρών.
Εσείς υπέρ του γερμανικού μοντέλου, ο Αντώνης Σαμαράς κατά. Τι θα κάνετε την ώρα της «κρίσης» σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα;
Στα έξι, περίπου, χρόνια που πολιτεύομαι έχω αποδείξει πως είμαι από τους πολιτικούς εκείνους που δεν αλλάζουν τις πολιτικές τους θέσεις από μέρα σε μέρα. Που δεν διστάζω να συγκρουστώ ειδικά όταν κρίνω πως είναι προς το συμφέρον των πολιτών. Είναι αλήθεια ότι έχω ταχθεί, σε ανύποπτη μάλιστα χρονική στιγμή, υπέρ του γερμανικού μοντέλου, έχοντας αναλάβει και σχετική πρωτοβουλία στη Βουλή για την κατάτμηση της αχανούς Β’ Αθηνών. Από εκεί και πέρα, πιστεύω ότι το όλο θέμα πρέπει να συζητηθεί στα αρμόδια όργανα του κόμματος και να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις, όταν φυσικά η κυβέρνηση παρουσιάσει μία συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση. Πιστεύω ότι είναι μια ευκαιρία για τη ΝΔ να κάνει πράξη την σύνθεση ιδεών, να ακουστούν όλες οι απόψεις, να κατατεθούν προτάσεις και έτσι να αποδείξουμε ότι μπορεί να υπάρχει σύνθεση διαφορετικών προσεγγίσεων.
Ναι ή όχι στο νομοσχέδιο για τη χορήγηση ιθαγένειας;
Κοιτάξτε, κύριε Πολυδώρου. Ένα τόσο σύνθετο και δύσκολο ζήτημα δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Δεν μπορεί να απαντηθεί στην λογική του «ναι ή όχι». Το μεταναστευτικό είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα που δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται αποσπασματικά. Οφείλουμε όλοι μας, κυβέρνηση, κόμματα, κοινωνία, να δούμε όλες τις παραμέτρους του και να το αντιμετωπίσουμε χωρίς φοβικά σύνδρομα και χωρίς επιπολαιότητα που μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη. Η κυβέρνηση θα μπορούσε, για ένα θέμα που έχει ευρύτερες προεκτάσεις και συνδέεται και με την ασφάλεια της χώρας, να συζητήσει διακομματικά και στην συνέχεια να παρουσιάσει την συνολική και συγκεκριμένη πρότασή της, πράγμα που δεν έχει κάνει ακόμα. Άλλωστε τα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη έχουν αντιμετωπίσει το όλο ζήτημα, υπάρχει κατά συνέπεια σχετική εμπειρία. Και κάτι ακόμη: καλή είναι η δημόσια διαβούλευση, εφόσον, όμως, την θέλουμε ως ουσιαστικό πολιτικό εργαλείο και εφόσον είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε τις θέσεις και τις απόψεις των πολιτών. Διαφορετικά και εφόσον την χρησιμοποιούμε μόνον για επικοινωνιακούς λόγους τότε δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα. Νομίζω δε, ότι αυτό κάνει η κυβέρνηση. Δυστυχώς θα προσέθετα.
Ναι ή όχι στον Καλλικράτη;
Χωρίς καμία αμφιβολία η διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας είναι απολύτως αναγκαία. Υπό αυτό το πρίσμα και χωρίς να μπαίνω στην ουσία του σχεδίου «Καλλικράτης», η κυβέρνηση κινείται σωστά, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο. Είναι αλήθεια ότι χρειαζόμαστε μία Τοπική Αυτοδιοίκηση ή, πλέον Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, πραγματικά ισχυρή, ουσιαστική, με αρμοδιότητες και πόρους ώστε να παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες. Από εκεί και πέρα, όμως, αυτή η μεταρρύθμιση δεν μπορεί να εξαντλείται μόνο σε χωροταξικές διευθετήσεις και πιστεύω ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιλέξει διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του «Καλλικράτη» και να λαμβάνει υπόψη της ζητήματα ουσίας που είναι πιο σημαντικά από τα χωροταξικά. Πρέπει επίσης να σας πω ότι με τους ρυθμούς με τους οποίους κινείται η κυβέρνηση και με τις αρρυθμίες που παρουσιάζει στο κυβερνητικό έργο, προβλέπω ότι δεν θα καταστεί τελικά δυνατόν να εφαρμοστεί το σχέδιο ενόψει των επικείμενων δημοτικών εκλογών. Ακόμη, όμως, και αν εφαρμοστεί αυτό, μάλλον, θα γίνει γρήγορα και βιαστικά.
Οι 60 πρώτες ημέρες στη ΝΔ μετά την ανάδειξη Σαμαρά στην ηγεσία;
τον
Κάθε αρχή είναι δύσκολη και ανηφορική. Πιστεύω, όμως, ότι δίνοντας όλοι τον καλύτερό μας εαυτό θα μπορέσουμε να κάνουμε ξανά τη ΝΔ κυρίαρχη πολιτική δύναμη και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Χρειάζεται, όμως, γρήγορη και αποτελεσματική αναδιοργάνωση του κόμματος με άνοιγμά του στην κοινωνία, απαιτείται να διαμορφώσουμε προγραμματικές θέσεις. Οι πολίτες είναι ακόμα οργισμένοι με τη Νέα Δημοκρατία και για να διαχειριστούμε αυτήν την οργή οφείλουμε πρώτα από όλα να αναμετρηθούμε με τον κακό μας εαυτό. Θα χρειαστούμε όμως πολύ χρόνο.
Έντεκα βαθμούς πίσω, η «ομάδα» πρέπει να ενισχυθεί στα «άκρα» ή στο «κέντρο»;
Επειδή από μικρός μου αρέσει ο αθλητισμός και ειδικά τα ομαδικά σπορ, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, σας λέω ότι πριν μια ομάδα προχωρήσει σε αλλαγές στο ρόστερ της, πρέπει να υπάρξουν αγώνες, να προχωρήσει το πρωτάθλημα, έτσι ώστε να πάρουν οι παίκτες παιχνίδια στα πόδια τους. Αυτό μεταφορικά συμβαίνει σε πολλές επαγγελματικές δραστηριότητες και φυσικά στα κόμματα. Η ΝΔ, λοιπόν, προσπαθεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα μετά την ήττα του περασμένου Οκτωβρίου και την αλλαγή ηγεσίας και χρειάζεται χρόνο για να κριθεί. Πολύ περισσότερα για να ξεκινήσει τις αλλαγές. Σας λέω επιπλέον, όμως, ότι στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή είμαστε υποχρεωμένοι να ξεφύγουμε από τα στενά κομματικά όρια, καθώς αυτό που προέχει είναι η σωτηρία του τόπου. Σε αυτήν την ανάγκη είμαστε προσηλωμένοι. Και πρέπει να πετύχουμε. Όλα τα άλλα έπονται και πολύ περισσότερο διορθώνονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου