Ο νόμος για τις περιοχές αμιγούς κατοικίας, επιτρέπει μόνο την λειτουργία μίνι-μάρκετ, ιχθυοπωλείου, αρτοποιείου, αλλά και άλλων μικρών καταστημάτων, τα οποία εξυπηρετούν καθημερινές ανάγκες του πληθυσμού. Τι γίνεται στην Κατερίνη και πώς μεγάλα σούπερ μάρκετ «φυτρώνουν» σε περιοχές αμιγούς κατοικίας.
Στον αέρα κινδυνεύουν να τιναχθούν οι άδειες λειτουργίας καταστημάτων που εκδόθηκαν το τελευταίο 12μηνο, από το Δήμο Κατερίνης, αφού εκδίδονται από… λάθος Υπηρεσία.
Η Δημοτική Αστυνομία δεν είναι πλέον αρμόδια για την έκδοση λειτουργίας των καταστημάτων, αφού από το Δεκέμβρη του 2008 το νομοθετικό πλαίσιο άλλαξε, καθορίζοντας με σαφήνεια τις αρμοδιότητες της Δημοτικής Αστυνομίας και αναθέτοντας εκείνη της έκδοσης λειτουργίας καταστημάτων σε άλλες υπηρεσίες των Δήμων.
Σ’ αυτή τη «δυστοκία» αν προστεθεί η ....καθυστέρηση στην έγκριση του νέου Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, αλλά και η ακύρωση από το Αρμόδιο Δικαστήριο της Πράξης Εφαρμογής στην περιοχή του Καπνικού Σταθμού, μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τις ενδεχόμενες «δυσλειτουργίες» που δημιουργούνται στην υλοποίηση, όχι μόνο του μελλοντικού σχεδίου πόλης, αλλά και στην εφαρμογή του υπάρχοντος.
Όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, πάντα υπάρχουν τα «παραθυράκια», οι διατάξεις ή ακόμα και η ερμηνεία των νόμων, που «ευνοούν» (όλους και κανέναν τελικά) στο στήσιμο μιας επιχείρησης σε περιοχές της πόλης που «με την πρώτη ματιά» θα έλεγε κανείς οτι δεν είναι εφικτό.
Η συζήτηση για τα Κινέζικα καταστήματα, μπορεί να μονοπωλεί το ενδιαφέρον των Ελλήνων Επιχειρηματιών, όπως φάνηκε από την πρόσφατη σύσκεψη στο ΕΒΕ Πιερίας, αλλά μάλλον στο απυρόβλητο μένουν Ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρίες, οι οποίες εκμεταλλεύονται στο έπακρο τα «κενά» και τις ασάφειες του νομοθετικού πλαισίου, την ανοχή των υπηρεσιών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και την απουσία ουσιαστικού ελέγχου, «φυτρώνοντας» σε περιοχές που δεν δικαιολογείται η λειτουργία τους. Ο τρόπος που τίθεται το ζήτημα λειτουργίας Κινέζικων καταστημάτων είναι τουλάχιστον στρεβλός και σίγουρα αποσπασματικός. Δεν είναι μόνο τα Κινέζικα καταστήματα που «εκμεταλλεύονται» τους αρτηριοσκληρωμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς του Κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η συζήτηση που άνοιξε για να καταλήξει κάπου, δεν μπορεί να αφορά μόνο συγκεκριμένης «προέλευσης» επιχειρήσεις, αλλά συνολικά τη λειτουργία της αγοράς και των προϋποθέσεων που οφείλει να τηρεί μια επιχείρηση μέχρι τουλάχιστον να εξασφαλίσει όλες τις αδειοδοτήσεις της, ώστε να μη διαταράσσεται η αγορά σε συνθήκες ήδη εύθραυστες.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί η λειτουργία αλυσίδας σούπερ μάρκετ στη δυτική πλευρά της πόλης μας. Σε μια περιοχή όπου είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή «αμιγούς κατοικίας», η συγκεκριμένη αλυσίδα κατάφερε να εξασφαλίσει όλες τις σχετικές άδειες, παρότι ο νόμος είναι απαγορευτικός για τέτοιου μεγέθους καταστήματα.
Εκδόθηκε κανονικά πολεοδομική άδεια από την Πολεοδομία του Δήμου Κατερίνης και άδεια λειτουργίας από τη Δημοτική Αστυνομία.
Από το ρεπορτάζ, δεν προέκυψε κάποια λογική εξήγηση για το πώς συνέβη αυτό σε μια περιοχή όπου δεν επιτρέπονται τέτοιου μεγέθους δραστηριότητες. Αντίθετα, εκείνο που προέκυψε είναι ότι η Δημοτική Αστυνομία παρανόμως εκδίδει άδειες λειτουργίες, αφού από το Δεκέμβριο του 2008, καθορίστηκαν επακριβώς οι αρμοδιότητές της και σ’ αυτές δεν περιλαμβάνεται η έκδοση αδειών λειτουργίας καταστημάτων. Σύμφωνα με το σχετικό ΦΕΚ, (απόφαση 3731 ΦΕΚ 23 Δεκεμβρίου 2008) η Δημοτική Αστυνομία μπορεί να έχει την αρμοδιότητα της εκτέλεσης διοικητικών αποφάσεων(όπως σφράγιση καταστημάτων), αλλά η ευθύνη για την έκδοση άδειας λειτουργίας καταστημάτων πέρασε στην Τεχνική Υπηρεσία των Δήμων.
Ένα χρόνο (παρά κάτι μέρες) μετά, η αρμοδιότητα για τα όρια του Δήμου Κατερίνης παραμένει στη Δημοτική Αστυνομία, αφού δεν έχει γίνει ο νέος Οργανισμό του Δήμου όπου θα περιλαμβάνει τη δημιουργία τμήματος που θα εκδίδει τις άδειες λειτουργίας των καταστημάτων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα μεγάλα καταστήματα, περνούν τη «σκόπελο» της χρήσης γης εκδίδοντας διαφορετικές άδειες μια πρακτική που από ότι φαίνεται είναι συνηθισμένη. Ακόμη και στις περιοχές αμιγούς κατοικίας (όπως είναι ο συνοικισμός Παναγία Σουμελά), ο νόμος επιτρέπει την λειτουργία μίνι-μάρκετ, ιχθυοπωλείου, αρτοποιείου, αλλά και άλλων μικρών καταστημάτων, τα οποία εξυπηρετούν καθημερινές ανάγκες του πληθυσμού. Επιτρέπει επίσης, τη λειτουργία και μεγαλύτερων σούπερ μάρκετ με την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι «αυτοτελής» κατασκευή, αλλά θα στεγάζονται στο ισόγειο κτιρίου που στους ορόφους του υπάρχουν κατοικίες.
Ο νόμος επίσης επιβάλει οι συγκεκριμένες κατασκευές, να ελέγχονται από την Αρχιτεκτονική Επιτροπή, κάτι που δεν έχει γίνει στην περίπτωση του συγκεκριμένου σούπερ μάρκετ, αλλά και ενός ακόμη που λειτουργεί ήδη στην περιοχή του ΚΤΕΛ. Και σ’ αυτήν την περίπτωση, οι απόψεις είναι μοιρασμένες για το αν επιβάλλεται τα σχέδια των συγκεκριμένων κτιρίων να ελέγχονται πριν την έκδοση Πολεοδομικής Άδειας, από την Αρχιτεκτονική Επιτροπή.
Την ώρα που μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων εγκαθίστανται ή ετοιμάζονται να «εγκατασταθούν» στην ευρύτερη περιοχή της Κατερίνης, η απαίτηση των παραγωγικών τάξεων της Πιερίας (όπως αυτές εκφράζονται από τη Διοίκηση του ΕΒΕ), για ίσους όρους «παιχνιδιού» σε μια ελεύθερη οικονομία, γίνεται επίκαιρη όσο ποτέ, ενώ οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν να είναι προσεκτικότεροι στην έκδοση των σχετικών αδειών, παρέχοντας επαρκείς εξηγήσεις για τις αποφάσεις τους.(Επτά)
Στον αέρα κινδυνεύουν να τιναχθούν οι άδειες λειτουργίας καταστημάτων που εκδόθηκαν το τελευταίο 12μηνο, από το Δήμο Κατερίνης, αφού εκδίδονται από… λάθος Υπηρεσία.
Η Δημοτική Αστυνομία δεν είναι πλέον αρμόδια για την έκδοση λειτουργίας των καταστημάτων, αφού από το Δεκέμβρη του 2008 το νομοθετικό πλαίσιο άλλαξε, καθορίζοντας με σαφήνεια τις αρμοδιότητες της Δημοτικής Αστυνομίας και αναθέτοντας εκείνη της έκδοσης λειτουργίας καταστημάτων σε άλλες υπηρεσίες των Δήμων.
Σ’ αυτή τη «δυστοκία» αν προστεθεί η ....καθυστέρηση στην έγκριση του νέου Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, αλλά και η ακύρωση από το Αρμόδιο Δικαστήριο της Πράξης Εφαρμογής στην περιοχή του Καπνικού Σταθμού, μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τις ενδεχόμενες «δυσλειτουργίες» που δημιουργούνται στην υλοποίηση, όχι μόνο του μελλοντικού σχεδίου πόλης, αλλά και στην εφαρμογή του υπάρχοντος.
Όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, πάντα υπάρχουν τα «παραθυράκια», οι διατάξεις ή ακόμα και η ερμηνεία των νόμων, που «ευνοούν» (όλους και κανέναν τελικά) στο στήσιμο μιας επιχείρησης σε περιοχές της πόλης που «με την πρώτη ματιά» θα έλεγε κανείς οτι δεν είναι εφικτό.
Η συζήτηση για τα Κινέζικα καταστήματα, μπορεί να μονοπωλεί το ενδιαφέρον των Ελλήνων Επιχειρηματιών, όπως φάνηκε από την πρόσφατη σύσκεψη στο ΕΒΕ Πιερίας, αλλά μάλλον στο απυρόβλητο μένουν Ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρίες, οι οποίες εκμεταλλεύονται στο έπακρο τα «κενά» και τις ασάφειες του νομοθετικού πλαισίου, την ανοχή των υπηρεσιών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και την απουσία ουσιαστικού ελέγχου, «φυτρώνοντας» σε περιοχές που δεν δικαιολογείται η λειτουργία τους. Ο τρόπος που τίθεται το ζήτημα λειτουργίας Κινέζικων καταστημάτων είναι τουλάχιστον στρεβλός και σίγουρα αποσπασματικός. Δεν είναι μόνο τα Κινέζικα καταστήματα που «εκμεταλλεύονται» τους αρτηριοσκληρωμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς του Κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η συζήτηση που άνοιξε για να καταλήξει κάπου, δεν μπορεί να αφορά μόνο συγκεκριμένης «προέλευσης» επιχειρήσεις, αλλά συνολικά τη λειτουργία της αγοράς και των προϋποθέσεων που οφείλει να τηρεί μια επιχείρηση μέχρι τουλάχιστον να εξασφαλίσει όλες τις αδειοδοτήσεις της, ώστε να μη διαταράσσεται η αγορά σε συνθήκες ήδη εύθραυστες.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί η λειτουργία αλυσίδας σούπερ μάρκετ στη δυτική πλευρά της πόλης μας. Σε μια περιοχή όπου είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή «αμιγούς κατοικίας», η συγκεκριμένη αλυσίδα κατάφερε να εξασφαλίσει όλες τις σχετικές άδειες, παρότι ο νόμος είναι απαγορευτικός για τέτοιου μεγέθους καταστήματα.
Εκδόθηκε κανονικά πολεοδομική άδεια από την Πολεοδομία του Δήμου Κατερίνης και άδεια λειτουργίας από τη Δημοτική Αστυνομία.
Από το ρεπορτάζ, δεν προέκυψε κάποια λογική εξήγηση για το πώς συνέβη αυτό σε μια περιοχή όπου δεν επιτρέπονται τέτοιου μεγέθους δραστηριότητες. Αντίθετα, εκείνο που προέκυψε είναι ότι η Δημοτική Αστυνομία παρανόμως εκδίδει άδειες λειτουργίες, αφού από το Δεκέμβριο του 2008, καθορίστηκαν επακριβώς οι αρμοδιότητές της και σ’ αυτές δεν περιλαμβάνεται η έκδοση αδειών λειτουργίας καταστημάτων. Σύμφωνα με το σχετικό ΦΕΚ, (απόφαση 3731 ΦΕΚ 23 Δεκεμβρίου 2008) η Δημοτική Αστυνομία μπορεί να έχει την αρμοδιότητα της εκτέλεσης διοικητικών αποφάσεων(όπως σφράγιση καταστημάτων), αλλά η ευθύνη για την έκδοση άδειας λειτουργίας καταστημάτων πέρασε στην Τεχνική Υπηρεσία των Δήμων.
Ένα χρόνο (παρά κάτι μέρες) μετά, η αρμοδιότητα για τα όρια του Δήμου Κατερίνης παραμένει στη Δημοτική Αστυνομία, αφού δεν έχει γίνει ο νέος Οργανισμό του Δήμου όπου θα περιλαμβάνει τη δημιουργία τμήματος που θα εκδίδει τις άδειες λειτουργίας των καταστημάτων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα μεγάλα καταστήματα, περνούν τη «σκόπελο» της χρήσης γης εκδίδοντας διαφορετικές άδειες μια πρακτική που από ότι φαίνεται είναι συνηθισμένη. Ακόμη και στις περιοχές αμιγούς κατοικίας (όπως είναι ο συνοικισμός Παναγία Σουμελά), ο νόμος επιτρέπει την λειτουργία μίνι-μάρκετ, ιχθυοπωλείου, αρτοποιείου, αλλά και άλλων μικρών καταστημάτων, τα οποία εξυπηρετούν καθημερινές ανάγκες του πληθυσμού. Επιτρέπει επίσης, τη λειτουργία και μεγαλύτερων σούπερ μάρκετ με την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι «αυτοτελής» κατασκευή, αλλά θα στεγάζονται στο ισόγειο κτιρίου που στους ορόφους του υπάρχουν κατοικίες.
Ο νόμος επίσης επιβάλει οι συγκεκριμένες κατασκευές, να ελέγχονται από την Αρχιτεκτονική Επιτροπή, κάτι που δεν έχει γίνει στην περίπτωση του συγκεκριμένου σούπερ μάρκετ, αλλά και ενός ακόμη που λειτουργεί ήδη στην περιοχή του ΚΤΕΛ. Και σ’ αυτήν την περίπτωση, οι απόψεις είναι μοιρασμένες για το αν επιβάλλεται τα σχέδια των συγκεκριμένων κτιρίων να ελέγχονται πριν την έκδοση Πολεοδομικής Άδειας, από την Αρχιτεκτονική Επιτροπή.
Την ώρα που μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων εγκαθίστανται ή ετοιμάζονται να «εγκατασταθούν» στην ευρύτερη περιοχή της Κατερίνης, η απαίτηση των παραγωγικών τάξεων της Πιερίας (όπως αυτές εκφράζονται από τη Διοίκηση του ΕΒΕ), για ίσους όρους «παιχνιδιού» σε μια ελεύθερη οικονομία, γίνεται επίκαιρη όσο ποτέ, ενώ οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν να είναι προσεκτικότεροι στην έκδοση των σχετικών αδειών, παρέχοντας επαρκείς εξηγήσεις για τις αποφάσεις τους.(Επτά)
(http://kraxtis-gr.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου