| 
Ο Νομάρχης επιμένει. Θα μείνει, λέει, μέχρι το τέλος. Μέχρι την Κυριακή δηλαδή. Και όπως όλα δείχνουν θα πάρει έναν αριθμό ψήφων μικρότερο από 13%. Με πιθανότερο αποτέλεσμα να γίνει και δεύτερος γύρος εκλογών στις 5 Δεκεμβρίου. Που δεν θα γινόταν ασφαλώς, αν οι υποψήφιοι ήταν δύο, Σαμαράς και Μπακογιάννη. Γεγονός που σημαίνει και περισσότερα έξοδα για τη Ν.Δ. και άσκοπη ταλαιπωρία των ψηφοφόρων και παράταση της εκκρεμότητας και για μια ακόμα εβδομάδα ουσιαστικής απουσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τον πολιτικό στίβο.
Όλα αυτά ασφαλώς τα ξέρει ο κ. Ψωμιάδης. Παρά ταύτα επιμένει. Ανακηρύσσοντας μάλιστα εαυτόν προστάτη του κόμματος και φύλακα της ενότητάς του. Πώς άραγε οδηγήθηκε σε αυτό «δεν είναι λαγός κανενός/μιάς. Που θα πει δεν το κάνει με σκοπό να βοηθήσει έμμεσα ...
τη Ντ. Μπακογιάννη ή τον Αν. Σαμαρά.
Ας συνοψίσουμε. Ξέρει πολύ καλά ότι:
- Δεν πρόκειται να εκλεγεί, ότι αποκλείεται να πάει δεύτερη Κυριακή.
- Κάνει κακό στο κόμμα του.
- Ενώ ισχυρίζεται ότι δεν είναι «λαγός» στην πραγματικότητα ευνοεί (και το ξέρει) την υποψηφιότητα της υποψήφιας μιας και η πλειοψηφία αυτών που τάσσονται στο πλευρό του, αν δεν ήταν υποψήφιος ο ίδιος, θα ψήφιζε τον ιδεολογικά πλησιέστερα έτερο των υποψηφίων. Γιατί τότε επιμένει να παραμένει υποψήφιος;
Δημοσιογράφοι και αναλυτές κάνουν διάφορες υποθέσεις. Οι περισσότεροι υποστηρίζουν πως θέλει να προσθέσει στο βιογραφικό του και το ότι υπήρξε υποψήφιος αρχηγός της Ν.Δ, και να το χρησιμοποιήσει ώστε να επιλεγεί από τη ΝΔ ως υποψήφιος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, πράγμα που, όπως λεν, επιθυμεί διακαώς.
Αν αληθεύει κάτι τέτοιο τότε μπορούμε να προδικάσουμε ότι στην επόμενη κρίσιμη εβδομάδα πριν το δεύτερο γύρο (αν υπάρξει) θα παζαρέψει με τους δύο υποψήφιους του β΄ γύρου την υποστήριξή του. Ζητώντας προφανώς ως αντάλλαγμα τη Δημαρχία Θεσσαλονίκης(;) κάποια άλλη πολιτική θέση (;), κάτι που αυτός το ξέρει και εμείς όχι; Όλα είναι πιθανά. «Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου»…
Ωστόσο σε όλη αυτή την υπόθεση κάτι «δεν πάει καλά», δεν δένει. Ο Π. Ψωμιάδης δεν έδωσε δείγματα καιροσκόπου.
Μπορεί κάποιες δηλώσεις του ή και κάποιες πράξεις του να είναι συζητήσιμες ή και να παρεξηγήθηκαν ακόμη (Ζορό, Μ. Αλέξανδρος, αγάπες και χαρές με τον Γ. Καρατζαφέρη κλπ) όμως δεν έδωσε την εντύπωση έστω, του αμοραλιστή, του αδίστακτου, του ανέντιμου. Αντίθετα φάνηκε πως του αρέσει, υπέρ το δέον, η δημοσιότητα, η προβολή, η ενασχόληση των άλλων με τον εαυτό του. Έδωσε επίσης και αφορμές να του καταμαρτυρούν κάποια αλαζονεία και υπερεκτίμηση των αρετών και των δυνατοτήτων του.
Μ’ αυτά τα δεδομένα οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως κάπου αλλού στοχεύει ο κ. Ψωμιάδης. Εκτός βέβαια του δεδομένου ότι αρέσκεται να ασχολούνται εφημερίδες και τηλεοράσεις μαζί του. Και στον τομέα αυτό τα κατάφερε και τα καταφέρνει περίφημα. Κι εξάλλου και στους δημοσιογράφους – τηλεαστέρες αρέσει ιδιαίτερα. Γι’ αυτό και συχνά – πυκνά τον παρουσιάζουν στη μικρή οθόνη . Στο κάτω – κάτω άνθρωπος του θεάματος (τραγουδιστής κατ’ επάγγελμα) κι ο ίδιος πιστεύει ότι η προβολή έχει τα καλά της…
Πού είναι αυτό το κάπου αλλού; «Κύριος οίδε». Μπορεί και νάχει σχέση με τη συμπάθειά του προς το ΛΑ.Ο.Σ και τον φίλο του τον Γ. Καρατζαφέρη, και τις μεθοδεύσεις του. Μπορεί με κάποιες άλλες μελλοντικές του κινήσεις. Ποιος ξέρει…
Οι δημοσκοπήσεις πάντως του δίνουν ένα καλό ποσοστό. Κάποιες δεκάδες χιλιάδες μέλη της ΝΔ φαίνεται ότι θα τον ψηφίσουν. Γιατί άραγε;
* Δεν θέλουν κανέναν από τους δύο άλλους υποψήφιους;
* Εκτιμούν ότι αυτός είναι ο καλύτερος από τους τρεις για πρόεδρος της Ν.Δ;
Πάντως το γεγονός ότι τόσα πολλά μέλη ενός κόμματος θα ψηφίσουν – αν επαληθευθούν βέβαια οι δημοσκοπήσεις – έναν υποψήφιο που ξέρουν ότι δεν θα εκλεγεί και που, όπως κι ο ίδιος δήλωσε, αν εκλεγεί τότε, όταν η ΝΔ κερδίσει, υπό την ηγεσία του τις εκλογές, το κόμμα θα εκλέξει τον Πρωθυπουργό (δεν θα είναι δηλαδή ο ίδιος) είναι πραγματικά να απορεί κανείς. Γιατί οι (μερικές δεκάδες χιλιάδες) ψηφοφόροι του κ. Π. Ψωμιάδη είναι μέλη ενός μεγάλου κόμματος, ενός κόμματος εξουσίας. Που κυβέρνησε πολλά χρόνια τη χώρα, κυβερνούσε μέχρι πριν ενάμισι περίπου μήνα και φιλοδοξεί, να κυβερνήσει και πάλι. Και το να είναι κάποιος μέλος ενός κόμματος έχει ως πρώτη υποχρέωσή του να αγωνίζεται για το καλό της πατρίδας πρώτα και του κόμματός του μετά.
Πιστεύουν άραγε πως ανταποκρίνονται σ’ αυτή τους την υποχρέωση ψηφίζοντας αυτόν που δεν εκλέγεται, ούτε δίνει καμία απολύτως προοπτική στο κόμμα τους; Ποιο να είναι το κίνητρό τους; Άγνωστο. Αξίζει πάντως να εξετάσουν αν ασκούν σωστά το, ούτως ή άλλως, αναφαίρετο δικαίωμά τους να ψηφίζουν κατά συνείδηση. (Ο.Β-Γιάννης Κορομήλης)
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου