Κλωστή κλώνων

ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2009 - ΠΗΓΗ

Κάηκαν πολλά πεύκα στην Αττική και στο εξής δεν θα διαθέτουμε και το απαραίτητον απόθεμα ρητίνης, για ρετσινιές...

Ο Πανταδεύτερος και μόνος του να τρέξει, πάλι δεύτερος έρχεται.

Ετσι έχει γίνει και η «ισχυρή» Ελλάδα! Μετά από τριάντα χρόνια ισχυρών κυβερνήσεων έχει γίνει τελείως ανίσχυρη. Τόσον η ίδια, όσον και ο λαός της.

Μετά από τριάντα χρόνια αυτοδύναμων κυβερνήσεων, η Ελλάδα είναι πιο αδύναμη παρά ποτέ.

Χωρίς ιδιαίτερο ειδικό βάρος στο εξωτερικό (ενίοτε μάλιστα το μπαίγνιο μεγάλων δυνάμεων τόσον όσον και μικρών, όπως η FYROM), χωρίς προσωπικότητα, ταυτότητα και σχέδιο στο εσωτερικό, έχει καταντήσει η Ελλάδα, μια σκιά, που αν δεν τη φυλάει διπλοβάρδια ο άγγελός της, τύχη άλλη απ' το γέλιο των θεών δεν (θα) έχει. Ζει η χώρα στη φορμόλη τριών-τεσσάρων Αγίων Οικογενειών και Δέκα Δυνατών, με το έθνος σαν ανίκανο πια να αντιδράσει σε αυτήν την αέναη επανάληψη Γιωργάκη - Κωστάκη -το πολύ ένα μέρος του να πηγαίνει παραλία κάθε φορά που γίνονται εκλογές κι ώς εκεί! Σαν να έχουμε παραδεχθεί ότι ο πειρασμός του πειραματισμού είναι εκ του Πονηρού κι ότι η θεϊκή τάξη των πραγμάτων επιβάλλει να σκοτώνονται δύο εργάτες στο Λαύριο και να παίρνουν αύξηση στα έξοδα παραστάσεως τα 50 γκόλντεν μπόυς που εκτρέφει αυτή η δυστυχής κρατική εταιρεία, για να πάνε στις κηδείες των θυμάτων τους.

Εχει απομείνει η χώρα χρόνια τώρα ακίνητη (στην εκπαίδευση), διεφθαρμένη (στη διοίκηση), ανδράποδο (στην εξωτερική πολιτική), η χαρά της μίζας (στην άμυνα), ανάλγητη (με τους απόμαχους της εργασίας), αδιάφορη (για τη νέα γενιά), κεκαυμένη, ανυπόληπτη, κουτοπόνηρη (στον τουρισμό), ξόανο (στα γράμματα), δουλοκτητική με τους μετανάστες, φεουδαρχική με τους Ελληνες.

Ποιοι κάνανε τη χώρα λάφυρο των Δυνατών και των Επικυριάρχων; οι ισχυρές κυβερνήσεις των αυτοδύναμων Γιωργακηδοκωστάκηδων συν το μέρος εκείνο της Αριστεράς που τους βοήθησε να εξαγοράσουν τις τέχνες, να αποδομήσουν το εθνικό συνανήκειν και να εκφυλίσουν την ταξική πάλη σε υπόθεση μιας συντεχνιακής όσον και γραφειοκρατικής σέχτας (-κι αν πρόκειται για σαλόνια, ελίτ).

Αυτή είναι η Ελλάδα που πάει τώρα πάλι στις εκλογές κι ως φαίνεται ίδια θα βγει απ' αυτές, στην ίδια παραλία με τους ίδιους Κωστακογιωργάκηδες αραχτούς στις ακριβές ξαπλώστρες...

ΥΓ. Αν εξαιρέσει κανείς το φιλότιμο των Ελλήνων που εργάζονται στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, παράγοντας τον πλούτο που διασπαθίζουν οι κηφήνες, τα υπόλοιπα, τρίχες -περί ανταγωνιστικότητος, ελεύθερης αγοράς και «κολοκύθια με τη ρίγανη», που λέει κι ο BAS... ΣΤΑΘΗΣ Σ. 9.ΙΧ.2009 stathis@enet.gr

ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)