Ως πότε θα ζούμε με τα ψέματα;

ΤΡΙΤΗ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2009

Γράφει ο Γ.Π. Μασσαβέτας
giorgis@massavetas.gr

Επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι ένας σοσιαλιστής, ο Ντομινίκ Στρος-Καν, που είχε προταθεί και για την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος Γαλλίας. Επομένως οι όποιες εκτιμήσεις και προτάσεις του για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας κάθε άλλο παρά να αντιμετωπισθούν με την εύκολη προσφυγή στο επιχείρημα ότι «πρόκειται για τις γνωστές νεοφιλελεύθερες απόψεις».
Διάβαζα λοιπόν την Κυριακή τα όσα είπε σε συνέντευξη του στην «Καθημερινή», σκεπτόμενος παράλληλα ότι αυτή την εβδομάδα θα πρέπει να πάρετε κ. Πρόεδρε τις μεγάλες αποφάσεις σας.
Υποθέτω ότι και εσείς θα διαβάσατε αυτές τις εκτιμήσεις κατά τις οποίες «χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα (δημόσιο χρέος, ελλείμματα) είναι αναγκαίο να εφαρμόσουν σύντομα ένα αξιόπιστο σχέδιο μείωσης των ελλειμμάτων, ώστε να πείσουν την αγορά για τη δημοσιονομική τους βιωσιμότητα.
Και η Ελλάδα σαφώς ανήκει σε αυτή την κατηγορία υψηλού κινδύνου».
Διαβάζοντας και τα επόμενα, άρχισα να σκέπτομαι ότι ενδεχομένως θα κερδίσουν την εσωτερική αντιπαράθεση, στην παράταξη σας, εκείνοι που εισηγούνται την προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Διότι διαφορετικά θα έπρεπε και εσείς προσωπικά και οι συνεργάτες σας συνολικά να έχουν το πολιτικό σθένος να πούνε δύσκολα και δυσάρεστα πράγματα στους πολίτες και να αποτολμήσουν ακόμη δυσκολότερες και δυσάρεστες για πολλές κατηγορίες ανθρώπων αποφάσεις.
Και η διαδρομή των τριών μηνών μετά τις ευρωεκλογές δεν με έχει πείσει ότι υπάρχει περίσσεια τέτοιου σθένους. Διό και πληθαίνουν εκείνοι που σκέπτονται: "Καλά τη βγάλαμε πέντε χρόνια, ας έλθουν να διαχειρισθούν τα δύσκολα οι επόμενοι. Και μετά ξαναβλέπουμε". Διότι έχουν μεγάλο πολιτικό κόστος οι «εκτενείς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», τις οποίες συνιστά, «χωρίς καθυστέρηση» μάλιστα, ο κ. Στρος-Καν.
Υποθέτω επίσης ότι και ο κ. Παπανδρέου τα διάβασε αυτά. Και τις συγκεκριμένες προτάσεις για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Όπως τις «μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, με χαμηλότερο κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος και υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης». Όπερ μεταφράζεται σε απλά ελληνικά: Περισσότερη δουλειά με μικρότερες αμοιβές. Και γνωρίζει ότι εκεί θα οδηγηθεί, παρά τα όσα υπόσχεται στον πράσινο πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ κ. Παπασπύρου, ή τον πράσινο πρόεδρο της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλο. Στην Ελλάδα είθισται ο λογαριασμός και τα κλάματα να έρχονται μετά τις εκλογές.
Να γιατί μελαγχολώ. Γιατί ούτε οι μεν, ούτε οι δε αναλαμβάνουν το κόστος της πικρής αλήθειας.

ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)