 |
Γράφει ο Γ.Π. Μασσαβέτας (ΠΗΓΗ)
giorgis@massavetas.gr
Ο Θεός να μας φυλάει από τις εμπνεύσεις των οικονομολόγων των τραπεζών, όταν ξύνουν το κεφάλι τους να βρουν «λύσεις» σε κοινωνικά προβλήματα. Παράδειγμα η έμπνευση των οικονομολόγων της Κεντρικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Γερμανίας -που προφανώς θα λειτουργήσουν ως «λαγοί» για να τους ακολουθήσουν και άλλοι-κατά την οποία, για να μην καταρρεύσει σε πενήντα χρόνια το ασφαλιστικό σύστημα στη Γερμανία, πρέπει, αρχίζοντας από του χρόνου, να αυξηθεί ο χρόνος εργασίας. Και αντί των 67, να συνταξιοδοτούνται οι Γερμανοί -και όχι μόνο- στα 69.
Κατά τη λογική τους, αφού ζούμε περισσότερο από άλλοτε, κάνοντας μάλιστα λιγότερα παιδιά -δηλαδή λιγότερους νέους εργαζόμενους που να τροφοδοτούν τα ταμεία με τις εισφορές τους- δεν υπάρχει άλλη λύση. Έτσι σκέφτονται. Και δεν είναι οι μόνοι. Τα έχουμε ακούσει και από αντίστοιχους οικονομολόγους πότε του ΟΟΣΑ και πότε του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Φυσικά, μια και είναι προεκλογική περίοδος, οι Γερμανοί πολιτικοί έσπευσαν να αντιδράσουν στο σύνολο τους. Με τον υπουργό Οικονομικών να χαρακτηρίζει την πρόταση «ανοησία».
Ίσως το πιο εύστοχο σχόλιο να ήταν εκείνο του εκπροσώπου των συνδικάτων οικοδόμων: «Μπορεί ο τραπεζικοί να αντέχουν στα γραφεία τους μέχρι τα 69, όχι όμως και οι οικοδόμοι».
Εμείς στα ελληνικά, μάλλον θα έπρεπε να θυμηθούμε τον στίχο από το σατυρικό άσμα του Δήμου Μούτση, με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη:
«Βρε τι βλέπει ο βολεμένος,
όταν κοιμάται χορτασμένος».
Διότι όλοι αυτοί που σερβίρουν αυτές τις «λύσεις» είναι συνήθως βολεμένοι, «γκόλντεν μπόϊς» του συστήματος.
Αφήνω στην άκρη τις δηλώσεις των κομμάτων, αφού μπορούν να χαρακτηρισθούν προεκλογικές. Και κρατώ μόνο μια δημοσιογραφική προσέγγιση: Υπάρχουν τέσσερις τρόποι χρηματοδότησης σημειώνει η έγκριτη εφημερίδα Neue Z?rcher Zeitung: Nα δουλεύουμε περισσότερο σε χρόνο, να καταφύγουμε σε παράλληλη ιδιωτική ασφάλεια, να κάνουμε περισσότερα παιδιά, η να επιτρέπουμε την είσοδο σε περισσότερους μετανάστες.
Ακριβώς, εδώ βρισκόμαστε κι εμείς. Αν κυριαρχήσουν οι ανάλγητοι οικονομολόγοι, θα επιβληθούν οι δύο πρώτες «λύσεις». Αν λειτουργήσει όπως πρέπει η πολιτική και οι πολιτικοί, θα προωθηθούν οι δύο τελευταίες. Που όμως απαιτούν δουλειά, με μακρόπνοο σχεδιασμό. Και όχι πολιτική «του ποδαριού», έτσι για «να τη βγάλουμε κι εφέτος».
ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου