Μάθημα στήριξης των θεσμών

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17.07.2009 - ΠΗΓΗ



Γράφει ο Γ.Π. Μασσαβέτας
giorgis@massavetas.gr

Ενώ εμείς ζούμε στον αστερισμό των μεθοδεύσεων για το πως η εκλογή προέδρου Δημοκρατίας θα χρησιμοποιηθεί από το ένα κόμμα για να εκβιάσει το άλλο, ώστε η χώρα να συρθεί σε πρόωρες εκλογές, αξίζει να δούμε πως λειτούργησαν οι δυο μεγάλες παρατάξεις του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, στην διαδικασία εκλογής προέδρου του.

Όπως είναι γνωστό εξελέγη πρόεδρος ο πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας Γιέζε Μπούζεκ. Με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Το οποίο είναι μεν πρώτη δύναμη αλλά δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία, αφού διαθέτει μόνο 276 από τις 765 έδρες στο Στρασβούργο. Και όμως ο κ. Μπούζεκ έλαβε 555 ψήφους. Τη διαφορά δεν την κάλυψαν βεβαίως οι Πολωνοί ευρωβουλευτές, όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων, αριστερών και δεξιών που υπερψήφισαν τον συμπατριώτη τους -άλλο μάθημα αυτό. Καλύφθηκε με ψήφους βουλευτών τόσο της σοσιαλιστικής ομάδας, που είναι η δεύτερη δύναμη, όσο και των «πρασίνων».

Μετά από αυτό το αποτέλεσμα υπήρξαν κάποιοι που κατήγγειλαν «πολιτικά μαγειρέματα» αναφερόμενοι στην συμφωνία των δυο μεγάλων παρατάξεων. Του Λαϊκού κόμματος στο οποίο ανήκει και η Νέα Δημοκρατία. Και του Σοσιαλιστικού στο οποίο ανήκει και το ΠΑΣΟΚ η θητεία του συντηρητικού Πολωνού προέδρου να διαρκέσει 30 μήνες και τους υπόλοιπους 30 να τον διαδεχθεί Γερμανός σοσιαλδημοκράτης.

«Ανοησίες» απάντησε ο Βέρνερ Λάνγκεν, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών Ευρωβουλευτών: «Όλα είναι ξεκάθαρα. Δεν υπάρχουν πολιτικά μαγειρέματα. Αυτό αφορά την δυνατότητα λειτουργίας του Ευρωκοινοβουλίου. Υπάρχουν συνεννοήσεις για τις επιτροπές, αλλά δεν μπορεί να γίνει λόγος για πολιτικά μαγειρέματα. Έχουμε την ευθύνη οι δυο μεγαλύτερες παρατάξεις του να φροντίζουμε για τη σταθερότητα στο Ευρωκοινοβούλιο».
Μάθημα πολιτικής ευθύνης, μάλλον δυσχερώς μεταφραζόμενο στα ελληνικά. Είναι ενδεικτικό της νοοτροπία μας, μια δήλωση της έμπειρης στην ελληνική Βουλή και νεοσύλλεκτης στο ευρωκοινοβούλιο συναδέλφου μου Συλβάνας Ράπτη, προς την «Ντόϊτσε Βέλε»: «Η λέξη συμβιβασμός στην Ελλάδα ξέρουμε όλοι ότι συνοδεύεται από ένα αρνητικό φορτίο. Συμβιβασμός σημαίνει ήττα και σίγουρα δεν σημαίνει πρόοδο. Εδώ αντιθέτως αυτό που βλέπω είναι ότι η λέξη συμβιβασμός είναι μία τελείως διαφορετική έννοια».
Ναι μεν ανήκουν τα κόμματα μας στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κόμματα, αλλά μάλλον δεν διδάσκονται και πολλά πράγματα από αυτή την συμμετοχή τους. Επειδή, προφανώς, δεν θέλουν να διδαχθούν.

ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)