ΔΕΥΤΕΡΑ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2009 - ΠΗΓΗ ΕΔΩ!!ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ πρόκειται για την εξουσία. Οι εκλογές, με την ψήφο των πολιτών, αναδεικνύουν αυτούς που θα την ασκήσουν. Η πολιτεία -στις ευρωεκλογές οι 27 της Ενωσης- θέτουν ένα ερώτημα στους πολίτες. Ποιοι θέλετε να ασκήσουν την εξουσία, στο όνομά σας;
Ενώ, όμως, στις εθνικές βουλευτικές εκλογές είναι γνωστό σε όλους ποιαν εξουσία και πώς, με ποιο σύστημα, θα ασκήσουν οι εκλεγόμενοι, στις ευρωεκλογές, οι ψηφοφόροι, στη συντριπτική πλειονότητά τους, δεν ξέρουν καν για ποιαν εξουσία πρόκειται.
Η ΕΞΟΥΣΙΑ της Ευρωβουλής, όσο και αν τονώνεται θεσμικά, παραμένει ισχνή στην πράξη και εντελώς ασαφής και αδιευκρίνιστη. Υπερκαλύπτεται, άλλωστε, από την τεχνοκρατική ισχύ της Επιτροπής και την πολιτική δύναμη των εθνικών κυβερνήσεων και ηγετών, στα αντίστοιχα Συμβούλια. Η απάντηση στο ερώτημα «Για ποιαν εξουσία αποφασίζουμε στις ευρωεκλογές;» είναι «Δεν ξέρω, δεν απαντώ». Εξ ου και η πανευρωπαϊκή αποχή.
«ΑΤΟΝΙΚΗ ΒΟΜΒΑ» χαρακτηρίζει η γαλλική σατιρική εφημερίδα «Le Canard enchaine» τις ευρωεκλογές. Περιγράφει την ευρωπαϊκή παρωδία η «Le Monde Diplomatique» στο άρθρο του διευθυντή της Serge Halimi που δημοσιεύουμε σήμερα (σελ. 31): Οταν ευρωδεξιοί και ευρωσοσιαλιστές ψηφίζουν μαζί τα περισσότερα νομοσχέδια, όταν ο βρετανός Εργατικός Γκόρντον Μπράουν και ο ισπανός σοσιαλιστής Χοσέ Λουίς Θαπατέρο υποστηρίζουν τον δεξιό νεοφιλελεύθερο Ζοζέ Μπαρόζο για την προεδρία της Επιτροπής, όταν η συμμετοχή της κάθε χώρας είναι μικρή (από 1% στη Σλοβενία έως 13,5% στη Γερμανία), όταν δεν ξέρουν οι πολίτες της μιας τι και με ποια κριτήρια ψηφίζουν στις άλλες για την ενιαία Ευρωβουλή, τι να αποφασίσει ο κάθε ψηφοφόρος;
Η ΕΥΡΩΠΗ είναι η μεγάλη απούσα των ευρωεκλογών. Η πολιτική είναι απούσα από την Ευρώπη. Και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι απουσιάζουν από τις ευρωκάλπες. Οπου ψηφίζουν, ψηφίζουν με εσωτερικά κριτήρια. Ενισχύουν έτσι το πολιτικό έλλειμμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Απέχοντας ή ψηφίζοντας με όρους εθνικής πολιτικής εξουσίας για την Ευρωβουλή, αποδεικνύουν το δημοκρατικό κενό της Ενωσης. Και το αφήνουν, πάντα, ακάλυπτο.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, όπου η αποχή είναι μικρότερη, από μακρά παράδοση υποχρεωτικής ψήφου και εξαιτίας της έντασης των εσωτερικών κομματικών αντιπαραθέσεων, ψηφίζουμε πολιτικά. Δηλαδή με όρους εξουσίας. Οχι ευρωπαϊκής, αλλά εθνικής εξουσίας, της μόνης κατανοητής. Με αυτά τα κριτήρια διαμορφώνεται η προεκλογική πλατφόρμα, αναπτύσσεται η προπαγάνδα, διεξάγονται οι δημοσκοπήσεις, διατυπώνονται οι προγνώσεις, θα αναλυθούν αύριο τα αποτελέσματα και θα επηρεάσουν τις προβλέψεις και τις κομματικές συμπεριφορές.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι ψηφίζουμε για 22 ευρωβουλευτές σε σύνολο 736 (3%), ορισμένους από τα κόμματα, με προβλεπόμενη εκλογιμότητα σε μιαν ουσιαστικά άγνωστη και πρακτικά ανίσχυρη Βουλή, αφαιρεί από την ψήφο μας, καθ' εαυτήν, οποιοδήποτε πολιτικό αντικείμενο. Από την άλλη μεριά, οι ευρωεκλογές δεν αλλάζουν τίποτε στην εθνική πολιτική εξουσία. Ούτε πρωθυπουργό, ούτε κυβέρνηση, ούτε πλειοψηφία ή μειοψηφία. Δεν είναι καν δημοσκόπηση. Αν το δείγμα είναι τέλειο, το ερώτημα είναι λάθος. Εκλογές είναι, ή μάλλον ένα εκλογικό παράδοξο. Ψήφος με άλλο αντικείμενο και άλλο νόημα. Το νόημα το προσδίδει η προεκλογική εκστρατεία, οι δημοσκοπήσεις, οι αναλύσεις. Αυτές θα ερμηνεύσουν «το μήνυμα». Και η ερμηνεία θα επηρεάσει τις εξελίξεις. Η διαφορά ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. και το ποσοστό του δικομματισμού θα θεωρηθούν κρίσιμα. Αλλοι θα τονίσουν τη χαλαρή ψήφο, την απλή αναλογική, τη μεγάλη σχετικά αποχή. Οι ερμηνείες θα είναι πολλές. Η σύνθεσή τους θα είναι το «μήνυμα».
ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ για τους ευρωβουλευτές, πράγμα που δεν έχει αντικείμενο εξουσίας, ξέρουμε ότι θα προσδοθεί πολιτικό νόημα στην ψήφο μας. Ο μόνος τρόπος διαφυγής, εκτός της αποχής, από το παράδοξο (άλλη η ψήφος, άλλο το νόημα) είναι να εκφραστούμε ιδεολογικά. Ψηφίζουμε για ένα ελληνικό κόμμα. Γιατί όχι εκείνο που είναι πιο κοντά στο πολιτικό πιστεύω μας; Χωρίς συνέπειες για την εξουσία, ψηφίζουμε ελεύθερα με απλή αναλογική. Εκφράζουμε μια πολιτική θέση ή άρνηση. Αυτή θα μπορούσε, άλλωστε, να προβληθεί και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου