Φυσιολογική η "κόπωση"

ΤΡΙΤΗ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2009 -Επιμέλεια: Βαγγέλης Βιτζηλαίος

Πολλά σενάρια κυκλοφορούν το τελευταίο χρονικό διάστημα και ιδιαίτερα από τη στιγμή που η Νέα Δημοκρατία δείχνει να βρίσκεται σταθερά πίσω από το ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις, αναφορικά με την "κόπωση" του πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή (με αφορμή δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας) και τη διαδοχολογία που έχει αναπτυχθεί παράλληλα με το φάσμα της διαφαινόμενης εκλογικής ήττας.

Ο κ. Καραμανλής συμπληρώνει 12 χρόνια στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και πέντε χρόνια ως πρωθυπουργός. Πέντε χρόνια, στα οποία ο πρωθυπουργός, από την απόλυτη άνεση απέναντι στην κοινή γνώμη, κατέληξε σε μία συνεχή στάση απολογίας και ευρέσεως δικαιολογιών για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης. Απολογίες για το κάψιμο της μισής Ελλάδας, απολογίες για το κάψιμο της μισής Αθήνας, απολογίες για την τραγική εικόνα της δημόσιας τάξης της χώρας μας.

Το πολυχρησιμοποιημένο άλλοθι της κρίσης, το άλλοθι της "καμμένης γης που άφησε η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ", καθώς και τα επικοινωνιακά κλισέ του "δύσκολου δρόμου της υπευθυνότητας" και των συνεχών καταγγελιών "λαϊκισμού" των μη συντηρητικών και μη νεο-φιλελεύθερων κομμάτων έχουν πια φθαρεί. Φθορά, φυσικά, προκαλεί και η συνεχής κάλυψη έμπιστων συνεργατών του που ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα. Τρανό παράδειγμα το "mea culpa" του κ. Καραμανλή στην υπόθεση Βατοπαιδίου, ο οποίος αναγκάστηκε τελικά να παραδεχθεί πως "δεν είχε εκτιμήσει σωστά την όλη ιστορία".

Είναι απόλυτη φυσιολογική η κόπωση του Κώστα Καραμανλή. Και είναι προς τιμήν του το γεγονός ότι την παραδέχεται. Συμβαδίζει απόλυτα με την κόπωση της κυβέρνησης. Η χώρα όμως έχει εξουθενωθεί. Στην εξουσία δε χωρά η κόπωση, η βαρεμάρα ή τα αδιέξοδα. Εάν δεν υπάρχει όραμα και ελπίδα δεν υπάρχει λόγος παραμονής σε αυτή. Η ηττοπάθεια αυτοαναιρεί τις προσδοκίες των κυβερνητικών πολιτικών και οι προσπάθειες με ημερομηνία λήξης δεν πείθουν, παρά μόνο δημιουργούν απαισιοδοξία, ακατάλληλο συναίσθημα για τους καιρούς που ζούμε.

''ΚΡΑΧΤΗΣ''
kraxtis-gr.blogspot.com