Κυρ. 20 Σεπ 2009,
http://www.antinews.gr/?p=15205
Αν διαβάσει κανείς τις σημερινές εφημερίδες και ειδικά εκείνες της διαπλοκής – και κυρίως τις πιστέψει – τότε η ΝΔ καταρρέει, ο Καραμανλής ετοιμάζεται να φύγει διακοπές την επομένη των εκλογών (το έγραψαν κι αυτό) ο Γιώργος διαλέγει υπουργούς και κουστούμι και η Ντόρα ετοιμάζεται να καταλάβει την Ρηγίλλης – δεν το λέει όμως ανοικτά, επειδή φοβάται το προηγούμενο του Βενιζέλου και βάζει τον μπαμπά της να εξομολογείται σε στενούς φίλους ότι «έφτασε η ώρα της Ντόρας».
Βεβαίως, η εικόνα που επικρατεί στη ΝΔ δεν είναι η καλύτερη. Οι περισσότερες υπουργάρες και εθνοπατέρες νοιάζονται μόνο για πάρτη τους, η Ρηγίλλης δεν έχει το ανάστημα ούτε μια αντεπίθεση της προκοπής να οργανώσει και ο Καραμανλής αγωνίζεται μόνος του με τους δικούς του, χωρίς καμία υποστήριξη από τα ΜΜΕ της διαπλοκής, τα οποία φαίνονται να τον έχουν ξεγράψει.
Θα αναρωτιόταν λοιπόν κανείς «Μα είναι δυνατόν ο Καραμανλής να οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς την πολιτική αυτοκτονία»;
Είναι γεγονός ότι οι συγκεντρώσεις όπου μιλά ο Καραμανλής δείχνουν άλλα – αν και έτσι είναι πάντα οι συγκεντρώσεις. Και η χαμηλή συσπείρωση της ΝΔ είναι ίσως …πλεονέκτημα επειδή μπορεί να την ανεβάσει στις επόμενες ημέρες, ενώ το ΠΑΣΟΚ έχει φτάσει τα όριά του. Είναι κι εκείνη η συγκέντρωση του Καρατζαφέρη στην Βόρεια Ελλάδα (Κατερίνη) ενώπιον άδειων καθισμάτων που ίσως επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις ότι τελικά οι νεοδημοκράτες δεν θα δώσουν ψήφο διαμαρτυρίας για να δουν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Και φυσικά όλοι περιμένουν να δουν τι θα κάνει ο Καραμανλής στα debate, ενώ από δω και πέρα οι εκλογές θα είναι «βουβές», χωρίς δημοσκοπήσεις.
Ίσως λοιπόν τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως τα δείχνουν !
Και επειδή πολύ παραμύθι έπεσε τις τελευταίες ας δούμε όλα όσα συμβαίνουν τελευταία κάτω από ένα άλλο πρίσμα, με μια λογική διαφορετική από εκείνη των φυλλάδων.
Ερώτημα, που απασχολεί όλους: Τι πάει να κάνει επιτέλους ο Καραμανλής; Να αυτοκτονήσει πολιτικά; Γίνεται να προκηρύσσει εκλογές και να αιφνιδιάζεται και το …δικό του κόμμα που είναι αυτές τις ημέρες μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μην δίνετε; Βαρέθηκε, κουράσθηκε και θέλει να φύγει αξιοπρεπώς; Δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς; Οι πιέσεις και οι εκβιασμοί ήταν αφόρητοι; Παρέδωσε στη Ντόρα, στον Σουφλιά, στον Γιώργο, ή στην κακή του την μοίρα;
Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε ένα από αυτά, ή και …όλα μαζί, αν ο Καραμανλής δεν ήταν 53 χρονών και πολύ δύσκολα μπορούμε να τον φανταστούμε να κάθεται σπίτι του και να βλέπει τη Ντόρα να διαφεντεύει το κόμμα που ίδρυσε ο θείος του.
Δεν μπαίνουμε λοιπόν στο χώρο του υποθετικού – τουλάχιστον ακόμα – όχι μόνο γι αυτόν τον λόγο, αλλά κυρίως για αυτά που προκύπτουν από την μέχρι τώρα τακτική του, αλλά και από συζητήσεις μας με πρόσωπα που τον γνωρίζουν καλά:
Ανεξάρτητα λοιπόν από το αποτέλεσμα, ο Κ. Καραμανλής θέλησε να αποδείξει με την προκήρυξη εθνικών εκλογών τόσο στην κομματική του βάση αλλά και συνολικότερα σε όσους δυο φορές του εμπιστεύτηκαν την πρωθυπουργία, πως όχι μόνο δεν είναι απών από την πολιτική ζωή και τη διακυβέρνηση της χώρας, όπως διάφοροι του καταλόγιζαν, αλλά αντίθετα έχει επεξεργαστεί με πολλή μεγάλη λεπτομέρεια τον πολιτικό του σχεδιασμό.
Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, σε αντίθεση με την πρακτική που θέλει τα κόμματα εξουσίας κυρίως να ενδιαφέρονται να κερδίσουν ψήφους εκφράζοντας την κοινή γνώμη, ο Πρωθυπουργός ήθελε για τον εαυτό του ρολό διαμορφωτή.
Έτσι, μέχρι σήμερα, αφενός «επέβαλε» το διακύβευμα των εκλογών και αφετέρου εμφανίστηκε πολύ δυναμικός εκπέμποντας ξεκάθαρο πολιτικό λόγο και μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Για πρώτη ίσως φορά, λίγα λεπτά της ώρας μετά την εξαγγελία των εκλογών, είχε γίνει σαφές σε όλους ότι το κυρίαρχο πεδίο αντιπαράθεσης στον δρόμο για τις κάλπες θα είναι το ζήτημα της οικονομίας.
Επίσης, η επιλογή του πρωθυπουργού να αναδείξει το τρίπτυχο: εξορθολογισμός των δημοσίων δαπανών, πάταξη φοροδιαφυγής και διαρθρωτικές αλλαγές φαίνεται να δημιουργεί συγκριτικό πλεονέκτημα υπέρ του, καθώς εμφανίζεται να γνωρίζει ακριβώς το πρόβλημα, να έχει τις λύσεις έτοιμες και να δείχνει έναν ξεκάθαρο δρόμο προς τα εμπρός. Ακόμα και όσοι θέτουν ζήτημα για το πως φτάσαμε ως εδώ και γιατί δεν έγιναν όλα αυτά τα προηγούμενα πεντέμισι χρόνια, εισπράττουν την απάντηση πως το θέμα είναι τι κάνουμε από εδώ και μπρος και πως σε τριάντα μέρες πρέπει να εκλέξουμε πρωθυπουργό ικανό να δώσει λύσεις.
Θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε κι άλλη φορά αυτά, αλλά εκτιμούμε ότι ο Καραμανλής αποφάσισε στην πραγματικότητα να πάει σε πρόωρες εκλογές όταν είδε την ανάλυση των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών. Μην ξεχνάτε ότι λίγο μετά, στα μέσα Ιουλίου, αναγνωρίζοντας το γεγονός πως οι δημοσκοπήσεις έχοντας σχεδόν εξαντλήσει τα όρια τους ως εργαλείο μέτρησης και πως μπορεί να μετατραπούν σε εργαλείο μετατόπισης της κοινής γνώμης υπέρ εκείνου που προηγείται, ο Καραμανλής επανέφερε την απαγόρευση δημοσίευσης δημοσκοπήσεων 15 ημέρες πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών.
Όσο για τις υποτιθέμενες αφόρητες πιέσεις του Σουφλιά και της Ντόρας, υπάρχει και άλλη εκτίμηση από την τρέχουσα. Ότι δηλαδή τους χειρίστηκε έτσι το Μαξίμου ώστε να εκτεθούν ανεπανόρθωτα στην βάση, πράγμα που μάλλον έγινε τουλάχιστον για τον πρώτο, επειδή η δεύτερη κατάφερε να κρύβεται πίσω του.
Στο Μαξίμου υπολόγιζαν πως στο ΠΑΣΟΚ θα περιέλθουν σε μια κατάσταση αμηχανίας διότι ενώ θα έπρεπε πολύ σύντομα να καταθέσουν ξεκάθαρες προτάσεις πάνω στα οικονομικά ζητήματα θα οδηγούνταν παράλληλα μπροστά σε ένα ιδιότυπο δίλημμα. Αν ισχυρίζονταν πως η κατάσταση στην οικονομία δεν είναι όπως την παρουσιάζει η κυβέρνηση, κερδίζοντας τις εκλογές είναι πολύ πιθανό να βρεθούν ανακόλουθοι της εκτίμησης τους. Αν πάλι αποδέχονταν την κακή κατάσταση της οικονομίας, τότε το τρίπτυχο αλλαγών που προτείνει ο Πρωθυπουργός για την καλυτέρευση της οικονομίας πολιτικά δεν είναι σε λάθος κατεύθυνση. Κατά συνέπεια, και στις δυο περιπτώσεις, ο Κ. Καραμανλής θα δικαιωθεί πολιτικά. Πράγμα που απομένει φυσικά να δούμε.
Με αυτό τον τρόπο, σε μια προεκλογική περίοδο με πρωτεύων θέμα την οικονομία, οι στενοί συνεργάτες του Πρωθυπουργού πιστεύουν πως η τελική εικόνα πριν τις κάλπες, και ιδίως μετά τις δυο τηλεμαχίες, θα διαμορφώνονταν με τον Κ. Καραμανλή να έχει με σαφήνεια προτάξει τα οικονομικά προβλήματα και τις λύσεις που έχει επεξεργαστεί και τον Γ. Παπανδρέου να μην έχει καταφέρει να αντιπαρατάξει ξεκάθαρα και με σθένος τη δική του πολιτική πρόταση.
Αν πάλι τίποτα από τα παραπάνω δεν συμβεί η ΝΔ απλά θα κλείσει κάπως τη διαφορά, το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει τις εκλογές, θα σχηματίσει κυβέρνηση το πολύ με 153 βουλευτές και θα πρέπει να διαχειριστεί, χωρίς να έχει προετοιμάσει τον κόσμο του κατάλληλα, μια οικονομική κατάσταση που θα μοιάζει με βραδυφλεγή βόμβα έτοιμη να εκραγεί.
Την ίδια στιγμή ο Κ. Καραμανλής, αν του το επιτρέψει και το αποτέλεσμα, θα περιμένει απλά να τον δικαιώσει η Ιστορία. Άλλωστε ο Μάρτιος και η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είναι πολύ κοντά, ο Κ. Παπούλιας θα συμπληρώνει αισίως τα 81 χρόνια ζωής και ο Πρωθυπουργός έχει δεσμευθεί μόνο για τον σημερινό Πρόεδρο.
Αν ο Κ. Καραμανλής κερδίσει αυτό το πολιτικό στοίχημα βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα θα το μάθουμε πολύ σύντομα. Αυτό που προς στιγμή γνωρίζουμε σίγουρα, είναι πως έχει επιλέξει μια ξεκάθαρη προσωπική στρατηγική ικανή να τον αναδείξει, σε ηγέτη που θα έχει αφήσει την δική του παρακαταθήκη στην πολική ζωή του τόπου. Ακριβώς δηλαδή αυτό που υποστήριζαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι πως δεν θα καταφέρει να πετύχει ποτέ.
Αντιρρησίας
ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)
